Patent

Patent na wynalazek, dotyczący użycia substancji stanowiącej część stanu techniki do uzyskania wytworu mającego nowe zastosowanie, obejmuje także wytwory specjalne przygotowane zgodnie z wynalazkiem do takiego zastosowania ( art. 65 Prawa własności przemysłowej). Przepis art. 66 ust. 1 Prawa własności przemysłowej stanowi natomiast, że uprawniony z patentu może zakazać osobie trzeciej, niemającej jego zgody, korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy polegający na:

1) wytwarzaniu, używaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu lub importowaniu dla tych celów produktu będącego przedmiotem wynalazku lub

2) stosowaniu sposobu będącego przedmiotem wynalazku, jak też używaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu lub importowaniu dla tych celów produktów otrzymanych bezpośrednio takim sposobem.

2. Uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna).

Zgodnie z art. 287 ust. 1 Prawo własności przemysłowej uprawniony, którego patent został naruszony, może żądać zaniechania naruszania, wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, a w razie zawinionego naruszenia również naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych albo poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej albo innego stosownego wynagrodzenia, które w chwili ich dochodzenia byłyby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z wynalazku. Sąd, rozstrzygając o naruszeniu patentu, może orzec, na wniosek uprawnionego, o podaniu do publicznej wiadomości części albo całości orzeczenia lub informacji o orzeczeniu, w sposób i w zakresie określonym przez sąd ( ustęp 2 ). Sąd może nakazać osobie, która naruszyła patent, na jej wniosek, w przypadku gdy naruszenie jest niezawinione, zapłatę stosownej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego, jeżeli zaniechanie naruszania lub orzeczenie, o którym mowa w art. 286, byłyby dla osoby naruszającej niewspółmiernie dotkliwe, a zapłata stosownej sumy pieniężnej należycie uwzględnia interesy uprawnionego (ustęp 3 ).

Postanowienie SA w Katowicach z dnia 12 czerwca 2017 r., V ACz 553/17

Standard: 8259 (pełna treść orzeczenia)

Treścią patentu jest prawo wyłącznego korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy i zawodowy (art. 63 p.w.p.) Prawo to ma charakter bezwzględny i działa erga omnes. Za naruszenie praw wyłącznych wynikających z patentu może być uznane takie działanie, które można zakwalifikować jako bezprawne a polegające na wkroczeniu w zakres cudzego prawa. By działania te zakwalifikować jako naruszające patent muszą spełniać łącznie następujące warunki:

- polegające na korzystaniu z opatentowanego wynalazku,

- odbywać się w sposób zarobkowy lub zawodowy,

- być działaniem bezprawnym,

- działanie to mieści się w granicach ochrony wynalazku.

Za naruszenie praw z własności przemysłowej (tu wynalazku) sprawca ponosi odpowiedzialność cywilną, która ma charakter obiektywny, tj. zachodzi zawsze w razie bezprawnego wkroczenia przez sprawcę na obszar działania zastrzeżony dla uprawnionego, jest niezależna od winy oraz dobrej lub złej wiary (wina i rodzaj wiary ma znaczenie jedynie przy ocenie skutków naruszenia praw). Naruszenie cudzej własności przemysłowej stanowi delikt, z tym że w art. 287 ust. 1 p.w.p. zawarto roszczenia służące uprawnionemu celem ochrony przysługujących mu praw i regulacja ta jest szczególna w stosunku do przepisów kodeksu cywilnego.

Jednym z czynów naruszających prawa podmiotowe wynikające z patentu jest oferowanie i wprowadzenie do obrotu wyrobów objętych patentem (art. 287 p.w.p.).

Uprawnionemu z patentu - w razie naruszenia przysługujących mu praw podmiotowych przysługują następujące roszczenia (art. 287 p.w.p.):

- o zaniechanie naruszenia,

- o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści,

- o naprawienie wyrządzonej szkody.

Zaniechanie naruszenia praw z patentu przejawia się w zakazaniu korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy polegający na:

1) wytwarzaniu, używaniu, oferowaniu, uprowadzaniu do obrotu lub importowaniu dla tych celów produktu będącego przedmiotem wynalazku lub

2) stosowaniu sposobu będącego przedmiotem wynalazku, jak też używaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu lub importowaniu dla tych celów produktów otrzymanych bezpośrednio takim sposobem.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 23 maja 2012 r. V ACa 216/12

Standard: 5501 (pełna treść orzeczenia)