Powołanie i skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych; wójt gminy jako członek GKRPA
Gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 4[1] ust. 3 - 5 u.w.t.p.a.)
Treść art. 4[1] ust. 4 u.w.t.p.a. wskazuje, iż wymóg dysponowania przewidzianym w nim przeszkoleniem odnosić należy już do chwili powoływania do składu konkretnego typu komisji. Przepis ten używa zwrotu "wchodzą osoby przeszkolone". Oznacza to zaś, iż aby wejść w skład komisji trzeba najpierw dysponować odbytym już przeszkoleniem (słowo "przeszkolone" wiąże się niewątpliwie z czasem przeszłym a nie przyszłym). Tylko wtedy bowiem - według czytelnego zamysłu ustawodawcy komisja, jako składająca się z osób posiadających specjalistyczną wiedzę, będzie mogła realizować właściwie swoje cele.
Przyjęcie, że przeszkolenie może być odłożone na dowolnie przyjmowany w konsekwencji okres po powołaniu komisji byłoby nieracjonalne i oznaczałby zaakceptowanie lekceważącego stosunku do wagi wymogu ustawodawcy przeszkolenia członków komisji, jako warunku właściwego jej funkcjonowania.
Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2010 r., II GSK 705/09
Standard: 88956 (pełna treść orzeczenia)
Stosownie do treści art. 41 ust. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w skład gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 41 ust. 5 powołanej ustawy).
Komisja jest powoływana przez wójta (burmistrza, prezydenta) w trybie zarządzenia. Powołanie tej komisji jest ustawowym obowiązkiem wójta (burmistrza, prezydenta), opartym na przepisach prawa publicznego. Zdaniem Sądu, wbrew stanowisku Wójta Gminy L. zaprezentowanego w odpowiedzi na skargę, skład komisji rozwiązywania problemów alkoholowych został przez ustawodawcę określony. Skład tej komisji powinien mieć charakter wyspecjalizowany, bowiem mogą do niej wchodzić wyłącznie osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wójt jest organem wykonawczym gminy. W myśl art. 30 ust. 1 tej ustawy wójt wykonuje uchwały rady gminy i zadania gminy określone przepisami prawa. Wójt kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz (art. 31 ustawy o samorządzie gminnym). Stosownie do treści art. 27 ustawy funkcji wójta oraz jego zastępcy nie można łączyć nie można łączyć z:
1) funkcją wójta lub jego zastępcy w innej gminie,
2) członkostwem w organach jednostek samorządu terytorialnego, w tym w gminie, w której jest wójtem lub zastępcą wójta,
3) zatrudnieniem w administracji rządowej,
4) mandatem posła lub senatora.
Pozostałe zakazy łączenia stanowisk odnoszące się do wójta i jego zastępcy są zawarte w art. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584 ze zm.) - por. Komentarz do ustawy o samorządzie gminnym pod redakcją Pawła Chmielnickiego, wydanie 2, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2006, str. 308).
Z powyższych przepisów wprawdzie nie wynika zakaz łącznia funkcji wójta z funkcją przewodniczącego gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, ale nie można też wywieść, że ustawodawca zezwolił na łączenie tych funkcji przez jedną osobę. Wójt gminy jest pracownikiem samorządowym zatrudnionym na podstawie wyboru. Zdaniem Sądu, zakaz łączenia ww. funkcji wynikał z ogólnego zakazu zawartego w art. 18 ustawy z dnia 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.) - obecnie art. 30 ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 223, poz. 1458), tj. zakazu wykonywania zajęć, które pozostawałby w sprzeczności z obowiązkami lub mogłyby wywoływać podejrzenie o jego stronniczość albo interesowność.
Wyrok WSA z dnia 12 maja 2009 r., III SA/Łd 74/09
Standard: 88947 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 88953