Cofnięcie zezwolenia w związku ze sprzedażą alkoholu osobom nieletnim (art. 15 ust. 1 pkt 2 i art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a u.w.t.p.a.)

Przedsiębiorca, który sprzedał piwo osobie nieletniej, chociażby jednokrotnie, nie daje rękojmi, że nie będzie tak postępował w przyszłości, a tym samym nie daje rękojmi należytej realizacji zadań wynikających z powołanej ustawy. Dlatego też w przypadku stwierdzenia naruszenia zasad obrotem napojami alkoholowymi, można wyciągnąć dalej idące konsekwencje, sprowadzające się w efekcie do cofnięcia nie tylko zezwolenia, z którym związane jest naruszenie, ale także pozostałych zezwoleń udzielonych podmiotowi i dotyczących danego punktu handlowego (por. uchwała NSA z dnia 30 października 2007 r., II GPS 2/07).

Przedsiębiorca z uwagi na rodzaj chronionego dobra, jak też z uwagi na fakt, iż dochowanie ustawowych zasad dystrybuowania napojów alkoholowych w istocie jest uzależnione od sprzedawcy tych napojów, jest zobowiązany zorganizować sprzedaż napojów alkoholowych w taki sposób, aby nie doszło do naruszenia zasad sprzedaży napojów alkoholowych określonych w ustawie. Toteż ryzyko ewentualnej utraty zezwolenia na obrót napojami alkoholowymi obciążą wyłącznie tego przedsiębiorcę.

Przedsiębiorca ma możliwość uniknięcia negatywnych konsekwencji cofnięcia zezwolenia na obrót napojami alkoholowymi. Na mocy art. 15 ust. 2 u.w.t.p.a. sprzedawca ma bowiem prawo do wylegitymowania nabywcy napoju alkoholowego. Skorzystanie z tego uprawnienia zależy wyłącznie od woli sprzedawcy i przysługuje bez względu na sposób postrzegania wieku osoby kupującej.

Wyrok WSA z dnia 14 listopada 2022 r., III SA/Gl 186/22

Standard: 88844 (pełna treść orzeczenia)

Wykładnia art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. 2007. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.) prowadzi do wniosku, że każda, nawet jednorazowa sprzedaż alkoholu osobie nieletniej stanowi podstawę do cofnięcia zezwolenia.

Odpowiedzialność z tytułu złamania zakazu sprzedaży alkoholu osobie nieletniej na gruncie prawa administracyjnego jest odpowiedzialnością obiektywną niezależną od istnienia winy. Dlatego też w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2006 r., II GSK 175/06) zostało podkreślone, że nieprzestrzeganie określonych w ustawie zasad sprzedaży napojów alkoholowych, o których mowa w art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy, odnosi się do jednokrotnego działania. W tym przepisie wina nie jest elementem konstrukcyjnym przesłanki nakazującej organowi cofnięcie zezwolenia. Stanowi natomiast warunek odpowiedzialności za popełnienie przestępstwa określonego w art. 43 ust. 1 tej ustawy, polegającego na sprzedaży lub podawaniu napojów alkoholowych w wypadkach, kiedy jest to zabronione, albo bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom. 

Wyrok WSA z dnia 26 marca 2010 r., VI SA/Wa 22/10

Standard: 88806 (pełna treść orzeczenia)