Cofnięcie zezwolenia na sprzedaż alkoholu w przypadku przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 11[1] ust. 4 (art. 18 ust. 10 pkt 5 u.w.t.p.a.).

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 10 pkt 5 u.w.t.p.a. odpowiednie zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych podlega cofnięciu w przypadku przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu, o którym mowa w art. 11[1] ust. 4 ww. ustawy, a więc w oświadczeniu przedsiębiorcy, prowadzącego sprzedaż napojów alkoholowych, o wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim.

Niewątpliwie pojęcie fałszywych danych odwołuje się co najmniej pośrednio do przesłanki umyślności działania lub zaniechania osoby składającej rozważane oświadczenie (por. np. wyrok NSA z dnia 31 marca 2016 r., II GSK 2398/14; wyrok NSA z dnia 16 marca 2017 r., II GSK 1581/15, jednak nie oznacza to, że w każdym przypadku konieczne jest wykazanie, że osoba ta działała z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym wprowadzenia w błąd właściwego organu.

Stwierdzenie realizacji warunku "przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu" wymaga uwzględnienia, powiązania oraz łącznej oceny przesłanek nie tylko podmiotowych (związanych z celem złożenia oświadczenia o określonej treści), lecz także przedmiotowych i konsekwencyjnych związanych z okolicznościami i skutkami złożenia oświadczenia wskazanego w art. 11[1] ust. 4. Szczególnie istotne w tym kontekście są skutki złożenia oświadczenia niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy (w zakresie wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim) dla wymiaru opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych (art. 11[1] ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 u.w.t.p.a. – por. np. wyrok NSA z dnia 31 marca 2016 r., II GSK 2423/14).

W związku z powyższym, należy przyjąć, że znamię umyślności – w zakresie przedstawienia w oświadczeniu niezgodnej z prawdą wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim – wymaga szerszej relatywizacji na tle całokształtu okoliczności złożenia wadliwego oświadczenia oraz jego wpływu na zaniżenie wysokości opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Tylko tak przeprowadzona ocena rozważanej przesłanki spełnia konstytucyjne standardy wykładni i stosowania sankcji administracyjnych, szczególnie na tle zasad proporcjonalności oraz zaufania do państwa i porządku prawnego, a także zasady wolności działalności gospodarczej. Wszelki automatyzm sankcji lub ich nieproporcjonalne zastosowanie są na tle rozważanej regulacji materialnoprawnej niedopuszczalne.

Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2023 r., II GSK 2193/22

Standard: 88698 (pełna treść orzeczenia)

Stwierdzenie realizacji warunku "przedstawienia fałszywych danych w oświadczeniu" wymaga uwzględnienia, powiązania oraz łącznej oceny przesłanek nie tylko podmiotowych (związanych z celem złożenia oświadczenia o określonej treści), lecz także przedmiotowych i konsekwencyjnych związanych z okolicznościami i skutkami złożenia oświadczenia wskazanego w art. 11(1) ust. 4. Szczególnie istotne w tym kontekście są skutki złożenia oświadczenia niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy (w zakresie wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim) dla wymiaru opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych (art. 11[1] ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 u.w.t.p.a.)

Znamię umyślności – w zakresie przedstawienia w oświadczeniu niezgodnej z prawdą wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim – wymaga szerszej relatywizacji na tle całokształtu okoliczności złożenia wadliwego oświadczenia oraz jego wpływu na zaniżenie wysokości opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Tylko tak przeprowadzona ocena rozważanej przesłanki spełnia konstytucyjne standardy wykładni i stosowania sankcji administracyjnych, szczególnie na tle zasad proporcjonalności oraz zaufania do państwa i porządku prawnego, a także zasady wolności działalności gospodarczej. Wszelki automatyzm sankcji lub ich nieproporcjonalne zastosowanie są na tle rozważanej regulacji materialnoprawnej niedopuszczalne.

Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2023 r., II GSK 2203/22

Standard: 88704 (pełna treść orzeczenia)