Oznaczenie towarów lub usług wprowadzające w błąd

Kierując się wypracowanymi w orzecznictwie sądowym kryteriami (zob. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2016 r., IV CZK 287/15), Sąd Apelacyjny rozważał w sposób wszechstronny podobieństwo znaków produktów obu stron, mających charakter słowno – graficzny (kombinowany), tj: w płaszczyźnie wizualnej (graficznej), fonetycznej i znaczeniowej, dochodząc do trafnego wniosku, że zachodzi między nimi podobieństwo w stopniu, który rodzi realne niebezpieczeństwo ich konfuzji.

Czynnikiem, który ma szczególne znaczenie dla możliwości wprowadzenia w błąd konsumentów co do rzeczywistego pochodzenia nabywanych towarów (element dominujący) jest tu podobieństwo fonetyczne: brzmienie głosowe obu znaków jest identyczne. Zaraz za nim lokuje się podobieństwo wizualne (graficzne): okoliczność, że znak pozwanego pisany jest dużymi literami, często z dodaniem korony, a powoda małymi, nie stanowi wystarczającej siły odróżniającej.

Niebezpieczeństwo ryzyka pomylenia przez konsumentów tych znaków nie miało zresztą tylko charakteru potencjalnego; wedle ustaleń Sądu dochodziło do nich w rzeczywistości, czego potwierdzeniem były przypadki adresowania do powoda reklamacji dotyczących zegarków produkowanych przez pozwanego.

W tym stanie rzeczy uznanie przez Sąd, że pozwany, wprowadzając do obrotu towary sygnowane znakiem podobnym do znaku umieszczanego na towarach powoda, dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji z art. 10 ust. 1 u.z.n.k. było usprawiedliwione, a tym samym podważanie w skardze kasacyjnej tej kwalifikacji prawnej działania pozwanego było nieskuteczne.

Wyrok SN z dnia 10 marca 2017 r., III CSK 171/16

Standard: 13145 (pełna treść orzeczenia)

Samo w sobie budowanie skojarzeń nie jest zakazane, ani sprzeczne z dobrymi obyczajami, chyba że inny jest cel działania używającego (por. wyrok SN z dnia 5 lipca 2012 r., IV CSK 23/12). 

Wyrok SN z dnia 7 sierpnia 2014 r., II CSK 761/13

Standard: 67288 (pełna treść orzeczenia)