Dopuszczalność uśmiercania zwierząt w ramach polowań, łowienia ryb, imprez kulturalnych i sportowych bez uprzedniego ogłuszenia

Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1099/2009 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania Przestępstwo uśmierca zwierzęcia albo dokonywania uboju z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1–4 (art. 35 ust. 1 u.o.z.)

Rozporządzenie nr 1099/2009 nie narusza różnorodności kulturowej, religijnej i językowej zagwarantowanej w art. 22 karty, gdy przewidując jedynie warunkowy wyjątek od uprzedniego ogłuszania zwierząt w ramach uboju rytualnego, wyłącza ze swego zakresu stosowania lub zwalnia z przewidzianego w nim obowiązku uprzedniego ogłuszania uśmiercanie zwierząt odbywające się w ramach polowań, łowienia ryb oraz imprez kulturalnych i sportowych.

Art. 2 lit. h) tego rozporządzenia definiuje „imprezy kulturalne lub sportowe” jako „wydarzenia zasadniczo i w przeważającej mierze związane z długotrwałymi tradycjami kulturowymi lub działalnością sportową o długiej tradycji, łącznie z wyścigami lub innymi formami zawodów, w których wyniku nie jest wytwarzane mięso ani inne produkty pochodzenia zwierzęcego bądź produkcja ta jest marginalna w porównaniu z wydarzeniem jako takim i nie ma znaczenia gospodarczego”. Z definicji tej wynika, że imprezy kulturalne i sportowe w rozumieniu art. 2 lit. h) tego rozporządzenia skutkują co najwyżej marginalną produkcją mięsa lub produktów pochodzenia zwierzęcego w porównaniu z wydarzeniem jako takim i że taka produkcja nie ma znaczenia gospodarczego.

Wykładnię tę potwierdza motyw 16 rozporządzenia nr 1099/2009, zgodnie z którym okoliczność, że imprezy te nie mają wpływu na rynek produktów pochodzenia zwierzęcego i nie są motywowane celami związanymi z produkcją, uzasadnia ich wyłączenie z zakresu stosowania tego rozporządzenia.

W tych okolicznościach imprezy kulturalnej lub sportowej nie można racjonalnie uznać za działalność polegającą na produkcji żywności w rozumieniu art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1099/2009. Mając na uwadze tę różnicę, ustawodawca Unii nie naruszył zatem zakazu dyskryminacji, nie traktując imprez kulturalnych lub sportowych w taki sam sposób jak czynności uboju, która jako taka musiała obejmować ogłuszenie, i traktując w ten sposób odmiennie te sytuacje.

W drugiej kolejności, o ile pojęcia „polowań” i „rekreacyjnego łowienia ryb” nie zostaną pozbawione znaczenia, nie można utrzymywać, że działania te mogą być prowadzone na zwierzętach uprzednio ogłuszonych. Jak wskazano w motywie 14 rozporządzenia nr 1099/2009, czynności te odbywają się w kontekście, którego warunki w odniesieniu do uśmiercania znacznie się różnią od stosowanych wobec zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych.

W tych okolicznościach prawodawca Unii również nie naruszył zasady niedyskryminacji, wyłączając z zakresu stosowania tego rozporządzenia nieporównywalne sytuacje uśmiercania, o których mowa w poprzednim punkcie.

W trzeciej kolejności zarówno w art. 27 ust. 1 rozporządzenia nr 1099/2009, jak i w motywach 6, 11 i 58 tego rozporządzenia prawodawca Unii wyraźnie podkreślił, że opinie naukowe dotyczące ryb utrzymywanych w warunkach fermowych są niewystarczające i że konieczne jest również pogłębienie oceny ekonomicznej na tym obszarze, co uzasadnia wyłączenie traktowania ryb utrzymywanych w warunkach fermowych.

Wyrok TSUE z dnia 17 grudnia 2020 r., C-336/19

Standard: 88347 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.