Powierzenie realizacji zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3–6, podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt (art. 11a ust. 4 i 6 u.o.z.)
Program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt (art. 11a u.o.z.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z art. 11a ust. 4 u.o.z. realizacja zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3-6 (a więc także usypianie ślepych miotów), może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt.
Wyrok WSA z dnia 12 marca 2020 r., II SA/Ke 14/20
Standard: 88318 (pełna treść orzeczenia)
Rada powinna określić w programie konkretne schronisko dla zwierząt, z podaniem jego nazwy i adresu, które będzie realizowało zadania określone w art. 11 a ust. 2 pkt 4 i 6 u.o.z.
Ustawowych wymogów nie realizuje § 9 uchwały, w którym stwierdzono, że usypianie ślepych miotów zwierząt realizuje Wójt Gminy poprzez zawieranie umów z zakładami leczniczymi dla zwierząt.
Powyższa regulacja jest zbyt enigmatyczna, nie wskazuje szczegółowego sposobu ani podmiotu dokonującego realizacji zadania polegającego na usypaniu ślepych miotów, czym narusza art. 11a ust. 2 pkt 6 u.o.z. Ustalenie w programie konkretnego schroniska, gospodarstwa rolnego, podmiotu zobowiązanego do udzielania pomocy weterynaryjnej bezdomnym zwierzętom i całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadku zdarzeń drogowych, a także odławiającego bezdomne zwierzęta oraz usypiającego ślepe mioty, ma istotne znaczenie informacyjne dla osób, które mogą znaleźć się w takiej sytuacji wymagającej od nich skorzystania z pomocy wskazanych podmiotów (zob. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 października 2015 r., II SA/Rz 910/15). Typowo wykonawczy charakter Programu nie zostanie zachowany, jeśli pominie się w nim wskazanie podmiotów realizujących szczegółowe zadania gminy. Z tych powodów brak takich obligatoryjnych elementów będzie przesądzać o istotnej wadliwości aktu wydanego na podstawie art. 11a u.o.z.
Zatem obowiązkiem rady gminy, realizującej postanowienia art. 11a ust. 2 pkt 6 u.o.z. było wskazanie konkretnego schroniska (wyłącznie taki podmiot jest uprawniony do podejmowania działań w tym zakresie – art. 11a ust. 4) wraz z identyfikacją jego nazwy oraz adresu, natomiast wywiązując się z obowiązku precyzyjnego, konkretnego i kompleksowego uregulowania kwestii określonych w art. 11a ust. 2 pkt 6 u.o.z. winna także wskazać na sposoby realizacji tego zadania. Brak tych elementów czyni powyższy § 9 załącznika do uchwały wadliwym i obliguje Sąd do stwierdzenia jego nieważności.
Wyrok WSA z dnia 25 października 2018 r., II SA/Rz 857/18
Standard: 88320 (pełna treść orzeczenia)