Zakaz wypuszczania, wprowadzania psów poza teren nieruchomości lub mieszkania (art. 4 ust 2 pkt 6 u.c.p.g.)
Zakazy dotyczące utrzymania zwierząt domowych (art. 10a u.o.z.) Regulamin rady gminy utrzymania czystości i porządku na terenie gminy (art. 4 u.u.c.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 4 ust 1 pkt 6 u.c.p.g uprawnia radę gminy do ustalenia obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, które mają chronić osoby trzecie przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku.
Wprowadzenie w regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy zakazu wprowadzania psów na dany teren jest środkiem nadmiernie ograniczającym swobodę poruszania się i przebywania w określonym miejscu - która przysługuje wszystkim obywatelom, w tym właścicielom zwierząt.
Powszechnie przyjmowane jest w orzecznictwie, że przepis art. 4 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g. nie pozwala na wprowadzenie zakazu wprowadzania zwierząt na określony teren, lecz do ustalenia sposobu postępowania ze zwierzętami w taki sposób, by ich pobyt na terenie przeznaczonym do wspólnego użytku nie był uciążliwy oraz nie zagrażał przebywającym tam osobom. Ustanowienie tak daleko idącego zakazu nadmiernie ogranicza swobodę poruszania i przebywania w określonym miejscu właścicieli zwierząt domowych i wykracza poza materię określoną w ustawie (zob. wyrok NSA z 21 czerwca 2017 r., II OSK 991/17; wyrok WSA w Bydgoszczy z 7 lutego 2018 r., II SA/Bd 870/17; wyrok NSA z 9 września 2014 r., II OSK 654/14; wyrok WSA we Wrocławiu z 10 czerwca 2014 r., II SA/Wr 153/14; wyrok WSA w Poznaniu z 12 grudnia 2013 r., IV SA/Po 784/13; wyrok WSA w Poznaniu z 22 stycznia 2014 r., IV SA/Po 792/13; wyrok WSA w Łodzi z 21 lipca 2015 r., II SA/Łd 200/15,).
W tym kontekście prawidłowa interpretacja art. 4 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g. powinna być taka, że na jego podstawie organ stanowiący gminy może nakładać konkretne obowiązki (nakazy lub zakazy) na właścicieli zwierząt, jednak obowiązki te muszą zmierzać do zapewniania ochrony przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku. W ramach tych obowiązków, nakazów lub zakazów dopuszczalne jest w szczególnych przypadkach wprowadzanie nawet ograniczeń - co do miejsc przebywania psów na terenie np. parku, zakazując, aby zwierzęta te np. wchodziły do konkretnych, jego wydzielonych miejsc. Poprzez wprowadzanie takich zakazów lub ograniczeń organ stanowiący gminy powinien chronić np. rośliny lub drzewa posadzone w parku.
Jeśli chodzi o ustanowione w § 22 Regulaminu zakazy wypuszczania psów poza teren nieruchomości lub mieszkania bez dozoru (pkt 1) wprowadzania, wnoszenia i wypuszczania psów w szczególności na miejsca zabaw dla dzieci (place zabaw, piaskownice, boiska) (pkt 2), wprowadzania, wnoszenia i wpuszczania psów na teren i do obiektów użyteczności publicznej oraz sklepów, szkół, przedszkoli, lokali gastronomicznych itp. (pkt 3), właścicielom, posiadaczom, tym którzy zwierzęta chowają albo się nimi posługują lub je trzymają dopuszczania do deptania przez te zwierzęta trawników i zieleńców znajdujących się w miejscach publicznych (pkt 4), to podniesione w tym zakresie zarzuty skargi należy uznać za trafne. Regulacje te, w ocenie Sądu przekraczają delegację ustawowa, jaką prawodawcy lokalnemu daje art. 4 ust 1 pkt 6 u.c.p.g.
Wprowadzenie tak szerokiego zakazu, jak ma to miejsce w zaskarżonej uchwale, nie jest dopuszczalne i stanowi przekroczenie delegacji ustawowej do stanowienia aktu prawa miejscowego.
Wyrok WSA z dnia 12 września 2024 r., II SA/Ke 416/24
Standard: 88241 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 4 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g. nie daje radzie gminy kompetencji do określenia całkowitego zakazu wpuszczania lub wprowadzania zwierząt domowych do określonych miejsc. Istotą regulacji w tym zakresie winno być bowiem określenie obowiązków osób utrzymujących zwierzęta w taki sposób, by zapewnić ochronę przed zagrożeniami lub uciążliwościami dla ludzi, nie zaś wprowadzenie całkowitego zakazu "wstępu" zwierząt do określonych miejsc, zwłaszcza stanowiących własność lub pozostających w zarządzie osób lub jednostek organizacyjnych innych, niż gminne (por. np. wyroki WSA w Poznaniu: z dnia 27 listopada 2013 r., IV SA/Po 789/13; z 27 listopada 2014 r., IV SA/Po 646/14; z dnia 7 października 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 576/15, z dnia 17 grudnia 2015 r., IV SA/Po 824/15).
Wszelkie ograniczenia praw jednostki, także ograniczenia właściciela zwierzęcia i nałożenie na niego dodatkowych obowiązków, muszą być wprowadzane z poszanowaniem zasady proporcjonalności (por. wyrok NSA z dnia 13 września 2012 r., II OSK 1492/12)
Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2023 r., III OSK 1058/22
Standard: 88246 (pełna treść orzeczenia)