Właściwość miejscowa i rzeczowa w sprawie zaświadczeń wydawanych przez organy podatkowe

W sprawach wydawania zaświadczeń – właściwość miejscową i rzeczową (art. 306j pkt 2 ord. pod.) reguluje § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie zaświadczeń wydawanych przez organy podatkowe (Dz. U. Nr 165, poz. 1374 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie zaświadczeń - który stanowi, że: "zaświadczenia są wydawane przez organ podatkowy właściwy rzeczowo i miejscowo w sprawach poszczególnych zobowiązań podatkowych. Właściwość rzeczowa do wydania zaświadczenia przez naczelnika urzędu skarbowego wynika zaś z art. 5 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1267 ze zm.). Przepis § 7 ust 1 pkt 1 lit. a-c rozporządzenia w sprawie właściwości w związku z § 9 rozporządzenia w sprawie zaświadczeń należy – w przypadku braku zeznania podatkowego określającego skład spadku albo nieustalenia tego składu z urzędu- tak rozumieć, że właściwym do wydania zaświadczenia będzie naczelnik urzędu skarbowego ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, a w przypadku braku takiego miejsca- naczelnik urzędu skarbowego ostatniego miejsca pobytu spadkodawcy. Zarówno bowiem w braku zeznania podatkowego, jak i nieustalenia składu spadku- nie można przyjąć, że do spadku wchodzi nieruchomość, natomiast można i trzeba przyjąć, że istnieje albo organ właściwy miejscowo dla ostatniego miejsca zamieszkania albo pobytu spadkodawcy.

Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., II FSK 2164/11

Standard: 88036 (pełna treść orzeczenia)