Kompetencje rady gminy do podejmowania uchwał w sprawach z zakresu świadczeń z pomocy społecznej
Wykonywanie zadań pomocy społecznej w gminach (art. 110 u.p.s.)
Kompetencje rady gminy do podejmowania uchwał sprawach z zakresu świadczeń z pomocy społecznej, regulują to wprost. Przykładowo można wskazać art. 38 ust. 6 u.p.s, który stanowi, iż rada gminy, w drodze uchwały, może podwyższyć minimalne kwoty zasiłku okresowego, o których mowa w ust. 2 i 3; art. 43 ust. 10 u.p.s. zgodnie z którym rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie, art. 96 ust. 2 u.p.s. rada gminy określa, w drodze uchwały, zasady zwrotu wydatków za świadczenia z pomocy społecznej, o których mowa w ust. 2, będących w zakresie zadań własnych, czy art. art. 97 ust. 5 u.p.s.,który stanowi, że rada gminy, w drodze uchwały ustala, w zakresie zadań własnych, szczegółowe zasady ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych. W sytuacji zatem, gdy kompetencja do załatwienia sprawy wynika z przepisów szczególnych zawartych w ustawie o pomocy społecznej, to nie obowiązuje domniemanie kompetencji rady gminy przewidziane w art. 18 ust. 1 u.s.g.
Wyrok WSA z dnia 14 stycznia 2016 r., IV SA/Gl 358/15
Standard: 87691 (pełna treść orzeczenia)
Przepisy ustawy o pomocy społecznej wyraźnie wskazują, w jakich sprawach z zakresu świadczeń z pomocy społecznej, organy samorządu terytorialnego, w tym rady gmin, mogą podejmować uchwały. Przykładowo można wskazać art. 38 ust. 6 u.p.s, który stanowi, iż rada gminy, w drodze uchwały, może podwyższyć minimalne kwoty zasiłku okresowego, o których mowa w ust. 2 i 3; art. 43 ust. 10 u.p.s., z którego wynika, iż rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb przyznawania i zwrotu zasiłku celowego na ekonomiczne usamodzielnienie, czy też art. 96 ust. 1 u.p.s. zgodnie z którym rada gminy określa, w drodze uchwały, zasady zwrotu wydatków za świadczenia z pomocy społecznej, o których mowa w ust. 2, będących w zakresie zadań własnych albo przepis art. 97 ust. 5, który zawiera upoważnienia dla rady powiatu lub rady gminy do ustalenia, w drodze uchwały, w zakresie zadań własnych, szczegółowych zasad ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych, przy czym usługi w ośrodkach wsparcia i mieszkania chronione należą do świadczeń niepieniężnych, o których mowa w art. 36 pkt 2 lit. "l" i "n".
Wyrok WSA z dnia 26 marca 2015 r., IV SA/Gl 737/14
Standard: 87694 (pełna treść orzeczenia)