Nabożeństwo jako akt religijny wykonywany publicznie

Nabożeństwo jest jednolitym aktem religijnym o nierozerwalnym charakterze. Nie ulega zatem wątpliwości, że do zdarzenia doszło w trakcie aktu religijnego, którym jest msza św., a także i to, iż nie ma znaczenia podczas której jej części liturgicznej to nastąpiło – w trakcie homilii czy innej.

Msza św., zgodnie z tradycyjnym podziałem, składa się z: obrzędów wstępnych, liturgii Słowa Bożego, liturgii ofiary Eucharystycznej oraz obrzędów końcowych. Na liturgię Słowa Bożego składają się natomiast:

- czytania biblijne

- śpiewy między czytaniami

- sekwencja

- Ewangelia

- homilia

- wyznanie wiary

- modlitwa powszechna.

Nie ma zatem znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonej to, podczas której części nabożeństwa doszło do przedmiotowego zdarzenia. Bezdyskusyjne jest i to, że ów akt religijny był wykonywany publicznie.

Nie ulega w końcu też wątpliwości, że Kościół Rzymsko – Katolicki jest „kościołem” w rozumieniu analizowanego przepisu.

Postanowienie SN z dnia 1 sierpnia 2024 r., V KK 121/24

Standard: 86171 (pełna treść orzeczenia)