Zasada nieodpłatności podejmowanych działań (art. 53 ust. 3 RODO)

Art. 57 ust. 3 RODO ustanawia zasadę, zgodnie z którą każdy organ nadzorczy wypełnia zadania na rzecz osoby, której dane dotyczą, i – gdy ma to zastosowanie – inspektora ochrony danych, bezpłatnie. W związku z tym art. 57 ust. 4 tego rozporządzenia – przewidując w przypadku żądań, które są w sposób oczywisty nieuzasadnione lub nadmierne, możliwość pobrania przez organy nadzorcze opłaty w rozsądnej wysokości wynikającej z kosztów administracyjnych lub odmowy podjęcia żądanych działań – ustanawia wyjątek od zasady nieodpłatności ustanowionej w art. 57 ust. 3 rozporządzenia.

Postępowanie skargowe pomyślano zatem jako mechanizm umożliwiający skuteczną ochronę praw i interesów osób, których dane dotyczą [wyrok z dnia 7 grudnia 2023 r., SCHUFA Holding, C-26/22 i C-64/22]. W tym względzie ciążący na organach nadzorczych obowiązek ułatwiania wnoszenia skarg oraz zasada nieodpłatności zadań, które organy te muszą wykonywać, przewidziane w art. 57 ust. 2 i 3 RODO, mają na celu umożliwienie każdej osobie, której dane dotyczą, żądania od organu nadzorczego przestrzegania praw, które wywodzi ona z tego rozporządzenia.

Wyrok TSUE z dnia 9 stycznia 2025 r., C-416/23

Standard: 86060 (pełna treść orzeczenia)