Zobowiązanie się osoby usamodzielnianej do realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia (art. 88 ust. 6 u.p.s.)

W świetle przepisów prawa nie można także zaakceptować poglądu, iż zobowiązanie się osoby usamodzielnianej do realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia, opracowanego wspólnie z opiekunem usamodzielnienia (art. 88 ust. 6 u.p.s.) może polegać wyłącznie na osobistym, odręcznym złożeniu podpisu pod takim programem. "Zobowiązanie się" oznacza nic innego jak złożenie oświadczenia woli, iż osoba usamodzielniania akceptuje i podejmuje się realizacji ustalonego programu.

W przypadku osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie do składania wszelkich oświadczeń w jej imieniu uprawniony jest opiekun prawny (art. 175 i 155 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Ustawa o pomocy społecznej nie czyni zastrzeżenia co do formy, w jakiej to oświadczenie woli ma być złożone, ani też nie wskazuje, że brak zdolności do czynności prawnych po stronie beneficjenta przedmiotowej pomocy stanowi bezwzględną przeszkodę przyznania tego świadczenia.

Posłużenie się w ustawie określeniem "program usamodzielnienia" oznacza, że chodzi o zaplanowanie pewnych działań "usamodzielnianego", a nie ich "bezwzględne" zrealizowanie. Podejmowane czynności mają przede wszystkim służyć usamodzielnieniu się osoby, a nie samej idei zrealizowania programu. Program jest determinowany konkretnym celem ustawowym. Może się zatem okazać, że musi on zostać zmieniony z uwagi na to, iż przewidziane w nim kroki nie prowadziłyby - na skutek zmieniających się okoliczności - do zrealizowania celu, któremu ma służyć (vide: wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 października 2014 r., I SA/Wa 2165/14).

Wyrok WSA z dnia 4 marca 2015 r., II SA/Bd 24/15

Standard: 85990 (pełna treść orzeczenia)

Sąd nie zgadza się ze stanowiskiem organu, że skoro ustawodawca nie przewidział możliwości zmian programu, to oznacza, iż po jego zatwierdzeniu musi zostać on realizowany, bez względu na zmianę okoliczności życiowych usamodzielnianego.

Posłużenie się w ustawie określeniem "program usamodzielnienia" oznacza, że chodzi o zaplanowanie pewnych działań "usamodzielnianego", a nie ich "bezwzględne" zrealizowanie. Podejmowane czynności mają przede wszystkim służyć usamodzielnieniu się osoby, a nie samej idei zrealizowania programu. Program jest determinowany konkretnym celem ustawowym. Może się zatem okazać, że musi on zostać zmieniony, z uwagi na to, iż przewidziane w nim kroki nie prowadziłyby - na skutek zmieniających się okoliczności - do zrealizowania celu, któremu ma służyć.

Wyrok WSA z dnia 22 października 2014 r., I SA/Wa 2165/14

Standard: 85991 (pełna treść orzeczenia)