Kontrola placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku; kara pieniężna za nierealizowanie zaleceń pokontrolnych (art. 22 pkt 10 i art. 130 ust. 1 u.p.s.)
Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia placówki zapewniającej całodobową opiekę (art. 67 - 69 u.p.s.) Zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej (art. 57 u.p.s.)
Każdy podmiot, który prowadzi placówkę świadczącą usługi polegające na zapewnieniu całodobowej opieki dla osób chorych czy w podeszłym wieku, powinien spełniać wymagane przez ustawodawcę standardy, posiadać stosowne zezwolenie wojewody i podlegać – w ramach prowadzonej działalności – kontroli wojewody, po myśli art. 22 pkt 10 cytowanej ustawy o pomocy społecznej oraz § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 marca 2005 r. w sprawie nadzoru i kontroli w pomocy społecznej (Dz. U. Nr 61, poz. 543 ze zm.).
Zgodzić się zatem trzeba, że dokonując wskazanej wyżej kontroli i negatywnie oceniając jej wyniki, Wojewoda miał prawo nałożyć na podmiot prowadzący tego rodzaju placówkę karę grzywny. Na powyższe pozwala organowi treść przepisu art. 130 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Zaakcentować jednak trzeba, że - zgodnie z brzmieniem tego przepisu - karze grzywny podlega ten, kto nie realizuje zaleceń pokontrolnych. W ust. zaś 2 art. 130 mowa jest o tym, kto bez zezwolenia prowadzi placówkę.
Wyrok WSA z dnia 6 maja 2008 r., I SA/Wa 2069/07
Standard: 85912 (pełna treść orzeczenia)