Odpowiedzialność poręczyciela jak dłużnika solidarnego (art. 881 k.c.)

W myśl art. 881 k.c., poręczyciel w braku odmiennego zastrzeżenia odpowiada jak współdłużnik solidarny, a zatem przy odpowiednim zastosowaniu zasad określonych w art. 366 i następnych k.c. Zgodnie z art. 369 k.c. zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej.

Współuczestnictwo w sporze dłużnika głównego i jego poręczyciela jest współuczestnictwem materialnym, nie ma jednak charakteru współuczestnictwa jednolitego w rozumieniu art. 73 § 2 k.p.c. W świetle, orzecznictwa Sądu Najwyższego odpowiedzialność poręczyciela jest akcesoryjna, lecz nie subsydiarna; wierzyciel nie musi oczekiwać na możliwość skutecznego zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części przez dłużnika głównego i dopiero w razie nieuzyskania takiego zaspokojenia, występować z roszczeniem przeciwko poręczycielowi. Przeciwnie, skoro według art. 881 k.c. odpowiedzialność poręczyciela kształtuje się, w braku odmiennego zastrzeżenia, jak odpowiedzialność współdłużnika solidarnego, to wierzyciel może skierować roszczenie przeciwko poręczycielowi.

Aby odpowiedzialność poręczyciela stała się aktualna, konieczne jest jedynie łączne nastąpienie dwóch przesłanek: niespełnienie świadczenia przez dłużnika głównego w terminie, a także zawiadomienie poręczyciela przez wierzyciela o tym fakcie (wyrok SN z dnia 5 lipca 2007 r., II CSK 136/07).

Możliwość dochodzenia od poręczyciela zapłaty długu wraz z należnościami ubocznymi nie zależy w żadnym razie od "należytej staranności" wierzyciela w stosunku do dłużnika głównego w dochodzeniu wymagalnego roszczenia (wyrok SN z dnia 22 maja 2003 r., II CKN 95/01).

Wyrok SR w Ciechanowie z dnia 13 marca 2017 r., I C 816/16

Standard: 10491 (pełna treść orzeczenia)