Ochrona danych osobowych przy ustalaniu zdolności kredytowej kredytobiorcy

Przewidziany w dyrektywach 2008/48 i 2014/17 obowiązek przeprowadzenia oceny zdolności kredytowej konsumentów ma na celu nie tylko ochronę osoby ubiegającej się o kredyt, lecz również, jak podkreślono w motywie 26 dyrektywy 2008/48, zapewnienie prawidłowego funkcjonowania systemu kredytowego jako całości.

Konieczne jest, aby przetwarzanie danych było niezbędne do realizacji prawnie uzasadnionych interesów administratora lub osoby trzeciej oraz aby nie miały przed nimi pierwszeństwa interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą. W kontekście tego wyważania wchodzących w grę przeciwstawnych praw i interesów, a mianowicie praw i interesów administratora i zaangażowanych osób trzecich z jednej strony oraz praw i interesów osoby, której dane dotyczą, z drugiej strony, należy wziąć w szczególności pod uwagę, jak zauważono w pkt 80 niniejszego wyroku, racjonalne oczekiwania osoby, której dane dotyczą, oraz zakres przedmiotowej operacji przetwarzania i jej wpływ na tę osobę [zob. wyrok z dnia 4 lipca 2023 r., Meta Platforms i in., C-252/21).

Artykuł 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2016/679 w związku z art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) tego rozporządzenia stoi na przeszkodzie praktyce prywatnych biur informacji kredytowej polegającej na przechowywaniu, we własnych bazach danych, pochodzących z rejestru publicznego informacji dotyczących przyznanego osobom fizycznym zwolnienia z pozostałej części długu, aby biura te mogły udzielać informacji o zdolności kredytowej tych osób, przez okres dłuższy niż ten, w którym dane są przechowywane w rejestrze publicznym.

Wyrok TSUE z dnia 7 grudnia 2023 r., C-26/22

Standard: 84224 (pełna treść orzeczenia)

Art. 22 ust. 1 RODO należy interpretować w ten sposób, że zautomatyzowane wyliczenie przez biuro informacji kredytowej wartości prawdopodobieństwa opartej na danych osobowych dotyczących danej osoby w zakresie jej zdolności do wywiązywania się ze zobowiązań płatniczych w przyszłości stanowi „zautomatyzowane podejmowanie decyzji w indywidualnych przypadkach” w rozumieniu tego przepisu, jeżeli od tej wartości prawdopodobieństwa zależy w decydujący sposób, czy strona trzecia, której wspomnianą wartość prawdopodobieństwa przekazano, nawiąże, wykona lub zakończy stosunek umowny z tą osobą.

Wyrok TSUE z dnia 7 grudnia 2023 r., C-634/21

Standard: 84223 (pełna treść orzeczenia)