Ustne przetwarzanie danych w rozumieniu art. 4 pkt 2 RODO

Art. 4 pkt 2 RODO nie ustanowiono żadnego warunku co do formy, jaką miałoby mieć przetwarzanie „w sposób niezautomatyzowany”. Pojęcie „przetwarzania” obejmuje zatem ustne ujawnianie danych.

Do tego, aby ustne przetwarzanie było objęte przedmiotowym zakresem stosowania RODO, konieczne jest, aby dane będące jego przedmiotem „stanowiły” lub „miały stanowić” „część zbioru danych”.

Art. 2 ust. 1 i art. 4 pkt 2 RODO należy interpretować w ten sposób, że ustne ujawnienie informacji o ewentualnych toczących się lub zakończonych postępowaniach karnych przeciwko określonej osobie fizycznej stanowi przetwarzanie danych osobowych w rozumieniu art. 4 pkt 2 tego rozporządzenia, które, jeżeli informacje te stanowią lub mają stanowić część zbioru danych, wchodzi w przedmiotowy zakres zastosowania tego rozporządzenia.

W art. 4 pkt 2 RODO zdefiniowano pojęcie „przetwarzania” jako „[każdą] operację lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany lub niezautomatyzowany […]”.

W szczególności z wyrażenia „[każda] operacja” wynika, że prawodawca Unii zamierzał ująć pojęcie „przetwarzania” w szerokiej perspektywie, za czym przemawia niewyczerpujący charakter zawartego w tym przepisie wyliczenia tych operacji, wyrażony poprzez użycie sformułowania „taką jak” [zob. podobnie wyroki: z dnia 24 lutego 2022 r., Valsts ieņēmumu dienests (Przetwarzanie danych osobowych do celów podatkowych), C-175/20; z dnia 22 czerwca 2023 r., Pankki S, C-579/21].

W wyliczeniu tym ujęte zostało między innymi ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub „innego rodzaju udostępnianie”, które to operacje mogą być wykonywane w sposób zautomatyzowany lub nie.

Ustne ujawnienie danych dotyczących wyroków skazujących osobę fizyczną może mieć miejsce tylko wtedy, gdy określone w RODO przesłanki są spełnione ze względu na to, że te dane stanowią lub mają stanowić część zbioru danych.

Każde przetwarzanie danych osobowych powinno, z jednej strony, być zgodne z dotyczącymi przetwarzania danych zasadami określonymi w art. 5 RODO, oraz, z drugiej strony, zważywszy zwłaszcza na przewidzianą w art. 5 ust. 1 lit. a) zasadę zgodności przetwarzania z prawem, spełniać jeden z warunków zgodności przetwarzania z prawem wymienionych w art. 6 owego rozporządzenia [zob. podobnie wyroki: z dnia 22 czerwca 2021 r., Latvijas Republikas Saeima, C-439/19; a także z dnia 7 grudnia 2023 r., SCHUFA Holding i in. (Scoring), C-634/21].

W szczególności przetwarzanie danych osobowych, a mianowicie ustne ujawnianie danych dotyczących czynów zabronionych, może być objęte zakresem stosowania art. 6 ust. 1 lit. e) RODO, na mocy którego przetwarzanie jest dozwolone, jeżeli – i w takim zakresie, w jakim ma to miejsce – przetwarzanie to „jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi” [zob. wyrok z dnia 22 czerwca 2021 r., Latvijas Republikas Saeima (Punkty karne), C-439/19].

Jeśli chodzi w szczególności o dane dotyczące wyroków skazujących i te dotyczące czynów zabronionych, ich przetwarzanie zostało poddane w art. 10 RODO dodatkowym ograniczeniom. Zgodnie z tym przepisem przetwarzania tych danych „wolno dokonywać wyłącznie pod nadzorem władz publicznych”, chyba że „jest dozwolone prawem Unii lub prawem państwa członkowskiego przewidującymi odpowiednie zabezpieczenia praw i wolności osób, których dane dotyczą” [zob. wyrok z dnia 22 czerwca 2021 r., Latvijas Republikas Saeima (Punkty karne), C-439/19

Wyrok TSUE z dnia 7 marca 2024 r., C-740/22

Standard: 84008 (pełna treść orzeczenia)