Interes komercyjny administratora danych jako prawnie uzasadniony interes w rozumieniu art. 6 ust. 1 akapit 1 lit. f) RODO

Interes komercyjny administratora danych polegający na promowaniu i sprzedaży powierzchni reklamowych w celach marketingowych można uznać za prawnie uzasadniony interes w rozumieniu art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) RODO (zob. analogicznie wyrok z dnia 13 maja 2014 r., Google Spain i Google, C‑131/12).

W tych okolicznościach interes komercyjny administratora danych, czyli związku sportowego, polegający na odpłatnym ujawnianiu danych osobowych jego członków osobom trzecim w celach reklamowych lub marketingowych, może stanowić prawnie uzasadniony interes w rozumieniu art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) RODO, o ile nie jest sprzeczny z prawem. Do sądu odsyłającego należy jednak dokonanie oceny w konkretnym przypadku istnienia takiego interesu, z uwzględnieniem mających zastosowanie ram prawnych i wszystkich okoliczności sprawy.

Przy założeniu uznania takiego interesu za prawnie uzasadniony, aby realizacja tego interesu umożliwiała przetwarzanie danych osobowych na podstawie art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) RODO, konieczne jest jeszcze wypełnienie przez administratora wszystkich innych obowiązków ciążących na nim na mocy tego rozporządzenia.

Po drugie, co się tyczy przesłanki dotyczącej niezbędności takiego przetwarzania dla realizacji wspomnianego interesu i w szczególności istnienia środków w mniejszym stopniu naruszających podstawowe prawa i wolności osób, których dane dotyczą, a równie odpowiednich, należy stwierdzić, że związek sportowy, pragnący odpłatnie ujawniać dane osobowe swoich członków osobom trzecim, mógłby poinformować z wyprzedzeniem swoich członków i zapytać ich, czy życzą sobie, aby ich dane zostały przekazane tym osobom trzecim w celach reklamowych lub marketingowych.

Rozwiązanie to pozwoliłoby zainteresowanym członkom, zgodnie z zasadą minimalizacji danych, na zachowanie kontroli nad ujawnieniem ich danych osobowych i na ograniczenie w ten sposób ich ujawnienia do tego, co jest rzeczywiście niezbędne i istotne w świetle celów, w jakich wspomniane dane są przekazywane i przetwarzane (zob. analogicznie wyrok z dnia 12 września 2024 r., HTB Neunte Immobilien Portfolio i Ökorenta Neue Energien Ökostabil IV, C-17/22 i C-18/22).

Co się tyczy wyważenia interesów, którego powinien dokonać sąd odsyłający w świetle szczególnych okoliczności sporu w postępowaniu głównym, sąd ten powinien wziąć pod uwagę w szczególności racjonalne oczekiwania osoby, której dane dotyczą, oraz zakres rozpatrywanego przetwarzania i jego wpływ na tę osobę [wyrok z dnia 4 lipca 2023 r., Meta Platforms i in., C‑252/21].

W ramach takiego wyważenia do sądu odsyłającego należy sprawdzenie, czy prawa członków stowarzyszeń tenisowych do życia prywatnego w odniesieniu do przetwarzania dotyczących ich danych osobowych, ustanowione w art. 8 ust. 1 Karty i w art. 16 ust. 1 TFUE, mogą być nadrzędne wobec interesu komercyjnego krajowego związku tenisowego. W tej perspektywie, jak wynika z motywu 47 RODO, należy nadać szczególne znaczenie kwestii, czy w czasie gromadzenia ich danych osobowych dla potrzeb uzyskania członkostwa w stowarzyszeniu tenisowym członkowie ci mieli rozsądne przesłanki, by spodziewać się, że zostaną one odpłatnie ujawnione osobom trzecim, w niniejszym przypadku sponsorom KNLTB, do celów reklamowych i marketingowych.

W świetle powyższych rozważań na pytania prejudycjalne należy odpowiedzieć, iż art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) RODO należy interpretować w ten sposób, że przetwarzanie danych osobowych polegające na odpłatnym ujawnieniu danych osobowych członków związku sportowego w zamiarze zaspokojenia interesu komercyjnego administratora danych można uznać za niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez tego administratora w rozumieniu tego przepisu jedynie pod warunkiem, że przetwarzanie to jest ściśle niezbędne do realizacji rozpatrywanego prawnie uzasadnionego interesu i że w świetle wszystkich istotnych okoliczności interesy lub podstawowe prawa i wolności tych członków nie mają nadrzędnego charakteru wobec tego prawnie uzasadnionego interesu. O ile przepis ten nie wymaga, by taki interes był określony ustawowo, o tyle wymaga on, aby podnoszony prawnie uzasadniony interes był zgodny z prawem.

Wyrok TSUE z dnia 4 października 2024 r., C-621/22

Standard: 83973 (pełna treść orzeczenia)

Artykuł 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) RODO należy interpretować w ten sposób, iż przetwarzanie takie można uznać za niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez stronę trzecią – w rozumieniu tego przepisu – wyłącznie pod warunkiem, że przetwarzanie to jest absolutnie niezbędne do realizacji takiego prawnie uzasadnionego interesu i że w świetle wszystkich istotnych okoliczności interesy lub wolności i prawa podstawowe rzeczonych wspólników nie mają nadrzędnego charakteru wobec tego prawnie uzasadnionego interesu.

Wyrok TSUE z dnia 12 września 2024 r., C-17/22

Standard: 83985 (pełna treść orzeczenia)