Pisemna zgoda w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozp. 261/2004

Pojęcie „zgody” należy rozumieć, zgodnie z jej zwykłym znaczeniem, jako dobrowolną i świadomą akceptację. W kontekście art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia pojęcie to wymaga zatem dobrowolnego i świadomego wyrażenia przez pasażera akceptacji uzyskania zwrotu kosztów biletu w postaci bonu podróżnego.

W świetle celu polegającego na zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony pasażerów lotniczych i obowiązku informacyjnego spoczywającego na obsługującym przewoźniku lotniczym, należy uznać, że pojęcie „pisemnej zgody pasażera”, o którym mowa w art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia, zakłada w pierwszej kolejności, że pasażer ten był w stanie dokonać skutecznego wyboru w oparciu o odpowiednie informacje, a tym samym swobodnie i świadomie wyrazić akceptację zwrotu kosztów biletu w formie bonu podróżnego, a nie w formie kwoty pieniężnej.

W tym celu do tego przewoźnika lotniczego należy zapewnienie w sposób rzetelny pasażerowi, którego lot został odwołany, jasnych i wyczerpujących informacji na temat różnych warunków zwrotu kosztów biletu, jakie są mu oferowane na podstawie art. 7 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia. W braku takich informacji nie można uznać, że pasażer jest w stanie dokonać skutecznego wyboru w oparciu o odpowiednie informacje, a tym samym wyrazić w sposób swobodny i świadomy zgodę na zwrot kosztów w formie bonu podróżnego.

Nie można uznać, że pasażer udzielił „zgody” w rozumieniu art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 261/2004, jeżeli obsługujący przewoźnik lotniczy przedstawia, w szczególności na swojej stronie internetowej, informacje o sposobach zwrotu kosztów biletu w sposób niejednoznaczny lub częściowy lub w języku, którego rozumienia nie można racjonalnie oczekiwać od pasażera, a nawet w sposób nieuczciwy, w szczególności poprzez uwarunkowanie zwrotu kosztów tego biletu w formie kwoty pieniężnej od dochowania procedury obejmującej dodatkowe etapy w stosunku do procedury przewidującej zwrot w formie bonu podróżnego.

Co się tyczy formy zgody pasażera, należy dodać, że o ile pasażer ten otrzymał jasne i kompletne informacje, o tyle jego „pisemna zgoda” w rozumieniu art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia może obejmować w szczególności jego wyraźną, ostateczną i jednoznaczną zgodę na zwrot kosztów biletu w formie bonu podróży poprzez wysłanie formularza wypełnionego przez tego pasażera na stronie internetowej obsługującego przewoźnika lotniczego, przy czym formularz ten nie musi zawierać odręcznego lub zdigitalizowanego podpisu pasażera.

Wykluczenie, by „pisemna zgoda pasażera” na zwrot kosztów biletu w formie bonu podróży mogła przybrać formę formularza, który pasażer powinien wypełnić na stronie internetowej obsługującego przewoźnika lotniczego, wydaje się nie tylko nadmierne, ale również niewłaściwe, ponieważ takie wykluczenie zwiększyłoby obciążenie związane z administracyjnym zarządzaniem tymi zwrotami dla tego przewoźnika lotniczego i mogłoby opóźnić proces zwrotu kosztów pasażerowi, co ostatecznie mogłoby okazać się sprzeczne z jego interesami.

Biorąc pod uwagę powyższe względy, na zadane pytanie należy odpowiedzieć, że art. 7 ust. 3 rozporządzenia nr 261/2004 w związku z art. 8 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia w świetle jego motywu 20 należy interpretować w ten sposób, że w przypadku odwołania lotu przez obsługującego przewoźnika lotniczego przyjmuje się, że pasażer udzielił „pisemnej zgody” na zwrot kosztów biletu w formie bonu podróżnego, gdy wypełnił formularz on-line na stronie internetowej tego przewoźnika lotniczego, w którym zdecydował się na tego rodzaju formę zwrotu wyłączając tym samym zwrot w formie kwoty pieniężnej, jeżeli ów pasażer był w stanie dokonać skutecznego wyboru w oparciu o odpowiednie informacje, a tym samym wyrazić w sposób świadomy zgodę na zwrot kosztów biletu w formie bonu podróżnego, a nie w formie kwoty pieniężnej, co wymaga, by wspomniany przewoźnik lotniczy udzielił temu pasażerowi w sposób rzetelny jasnych i wyczerpujących informacji na temat różnych dostępnych mu sposobów zwrotu kosztów.

Wyrok TSUE z dnia 21 marca 2024 r., C-76/23

Standard: 83848 (pełna treść orzeczenia)