„Planowy czas przylotu” w rozumieniu art. 2 lit. h), art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 1 zd. 2 i ust. 2 rozp. 261/2004

Art. 2 lit. h), art. 5 ust. 1 lit. c), art. 7 ust. 1 zdanie drugie i art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 261/2004 należy interpretować w ten sposób, że planowy czas przylotu danego lotu w rozumieniu tych przepisów może, dla celów odszkodowania należnego na podstawie art. 7 tego rozporządzenia, wynikać z „innych dowodów” w rozumieniu art. 2 lit. g) tego rozporządzenia, które zostały przekazane pasażerowi przez organizatora wycieczek.

Art. 2 lit. h), art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 1 zdanie drugie i ust. 2 rozporządzenia nr 261/2004, które zawierają wyrażenie „planowy czas przylotu” dotyczą warunków, na jakich odszkodowanie ryczałtowe mogłoby być należne zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia. Jednakże wspomniane rozporządzenie nie zawiera definicji pojęcia „planowego czasu przylotu”.

W niniejszej sprawie pasażerowie lotniczy posiadali jeden dokument zwany „zgłoszeniem podróży”, nie będąc w posiadaniu dokumentu, który można by zakwalifikować jako „bilet” w rozumieniu art. 2 lit. f) tego rozporządzenia.

Pasażerowie mogą dysponować rezerwacją nie tylko będąc w posiadaniu biletu, lecz również „innego dowodu” w rozumieniu art. 2 lit. g) tego rozporządzenia. W związku z tym w niniejszej sprawie, w sytuacji gdy dokument dostarczony pasażerom, o których mowa w postępowaniu głównym, stanowi „inny dowód”, należy stwierdzić, że pasażerowie ci dysponowali „rezerwacją” w rozumieniu tego przepisu, która wskazywała rozkład godzin lotu. Mogli oni zatem zasadnie uznać, że ponieważ nie zostali poinformowani o żadnej zmianie przez organizatora wycieczek lub przewoźnika lotniczego, rozkłady godzin wskazane na tej rezerwacji wskazywały planowe czasy odlotu i przylotu w rozumieniu przepisów, o których mowa w pkt 64 niniejszego wyroku.

Wyrok TSUE z dnia 21 grudnia 2021 r., C-146/20

Standard: 83776 (pełna treść orzeczenia)