Prawo do odszkodowania przysługujące pasażerom w przypadkach, gdy przewoźnik uchybił zobowiązaniu do zapewnienia opieki

Prawo do odszkodowania przysługujące pasażerom w przypadkach, w których przewoźnik lotniczy uchybił zobowiązaniu do zapewnienia opieki, o którym mowa w art. 9 rozporządzenia nr 261/2004, dotyczy wyłącznie zwrotu kwot, które w świetle okoliczności danego przypadku okazują się niezbędne, odpowiednie i rozsądne w celu zaradzenia brakowi takiej opieki [niezapewnionej temu pasażerowi] przez przewoźnika lotniczego.

Prawo do zwrotu wspomnianych kwot wpisuje się w pełni w logikę systemu ujednoliconych i natychmiastowych środków służących naprawieniu szkody, ustanowionego przez wspomniane rozporządzenie na rzecz pasażerów, jako że kwoty te służą zrekompensowaniu wydatków poniesionych przez tych pasażerów w celu zapewnienia sobie takich samych ujednoliconych i natychmiastowych świadczeń co te, które przewoźnik lotniczy powinien był im zaoferować, bez konieczności przeprowadzania w tym celu indywidualnej oceny konkretnej sytuacji każdego pasażera.

Rozporządzenie nr 261/2004 nie przewiduje odszkodowania za szkody indywidualne, których naprawienie wymaga siłą rzeczy oceny w każdym konkretnym przypadku rozmiaru wyrządzonych szkód (zob. podobnie wyrok z dnia 29 lipca 2019 r., Rusu, C-354/18).

Wyrok TSUE z dnia 3 września 2020 r., C-530/19

Standard: 83721 (pełna treść orzeczenia)

Jeżeli przewoźnik lotniczy uchybia zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 9, pasażer linii lotniczych jest uprawniony do wystąpienia z żądaniem odszkodowania na podstawie przesłanek wskazanych w zawartych tam przepisach (zob. podobnie wyrok z dnia 13 października 2011 r. w sprawie C-83/10 Sousa Rodríguez i in., gdyż tego rodzaju żądanie nie może być rozumiane jako żądanie zmierzające do uzyskania odszkodowania mającego na celu naprawienie, na zasadzie zindywidualizowanej, szkody wynikłej z odwołania danego lotu, na warunkach określonych w szczególności w art. 22 konwencji montrealskiej.

Z tytułu odszkodowania za niedotrzymanie przez przewoźnika lotniczego obowiązku zapewnienia opieki, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) i w art. 9 rozporządzenia nr 261/2004, pasażer linii lotniczej może jedynie uzyskać zwrot kwot, które w świetle okoliczności danego przypadku były niezbędne, odpowiednie i rozsądne w celu zaradzenia brakowi opieki niezapewnionej temu pasażerowi przez przewoźnika lotniczego, czego ocena należy do sądu krajowego.

Wyrok TSUE z dnia 31 stycznia 2013 r., C-12/11

Standard: 83730 (pełna treść orzeczenia)