Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Prawo do odszkodowania przypadku opóźnienia lotu (art. 6 i art. 7 rozp. nr 261/2004)

Prawo do odszkodowania w świetle art. 7 rozporządzenia nr 261/2004 Opóźnienie lotu (art. 6 rozp. 261/2004)

Wyświetl tylko:

Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.

Z prawa do odszkodowania w rozumieniu art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 nie może skorzystać pasażer lotniczy, który ze względu na grożące duże opóźnienie w przylocie do miejsca docelowego lotu, na który dysponował potwierdzoną rezerwacją, i na wystarczające przesłanki takiego opóźnienia sam zarezerwował lot zastępczy i dotarł do miejsca docelowego z opóźnieniem wynoszącym mniej niż trzy godziny w stosunku do pierwotnie zaplanowanego czasu przylotu pierwszego lotu.

Prawo do odszkodowania przewidziane w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004 jest nierozerwalnie związane z istnieniem tej straty czasu wynoszącej co najmniej trzy godziny.

Wynika z tego, że pasażer lotniczy, który nie skorzystał z lotu, na który dysponował potwierdzoną rezerwacją, i dzięki lotowi zastępczemu, który sam zarezerwował, dotarł do miejsca docelowego z opóźnieniem mniejszym niż trzy godziny w stosunku do czasu przylotu zaplanowanego pierwotnie przez przewoźnika lotniczego godziny, nie poniósł takiej straty czasu i nie może tym samym korzystać ze wspomnianego prawa do odszkodowania.

O ile okoliczność, że pasażer linii lotniczych sam znalazł lot zastępczy, może powodować niedogodności dla danego pasażera, o tyle takiej niedogodności nie można jednak uznać za „poważną” w rozumieniu tego rozporządzenia, ponieważ pasażer ten dotarł do miejsca docelowego z opóźnieniem mniejszym niż trzy godziny w stosunku do pierwotnie zaplanowanego czasu przylotu (zob. analogicznie wyroki: z dnia 30 kwietnia 2020 r., Air Nostrum, C-191/19; a także z dnia 22 kwietnia 2021 r., Austrian Airlines, C-826/19).

Wyrok TSUE z dnia 25 stycznia 2024 r., C-54/23

Standard: 83749 (pełna treść orzeczenia)

Art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 261/2004 należy interpretować w ten sposób, że aby pasażerowi linii lotniczych przysługiwało odszkodowanie przewidziane w art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 tego rozporządzenia w przypadku dużego opóźnienia lotu, to znaczy o co najmniej trzy godziny w stosunku do pierwotnie zaplanowanej przez przewoźnika lotniczego godziny przylotu, pasażer ten powinien stawić się w odpowiednim czasie na odprawę, a jeśli odprawił się już przez Internet, powinien stawić się w odpowiednim czasie na lotnisku u przedstawiciela obsługującego przewoźnika lotniczego.

W przypadku gdy lot ma duże opóźnienie, może on dojść do skutku, w związku z czym czynności związane z odprawą powinny zostać przeprowadzone. Wynika z tego, że pasażerowie opóźnionego lotu nie mogą być zwolnieni z obowiązku stawienia się na odprawę, określonego wyraźnie w art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 261/2004. W ramach art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia dużego opóźnienia przylotu do miejsca docelowego nie należy traktować na równi z odwołaniem lotu.

Wyrok TSUE z dnia 25 stycznia 2024 r., C-474/22

Standard: 83752 (pełna treść orzeczenia)

Komentarz składa z 86 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83798

Komentarz składa z 119 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83826

Komentarz składa z 137 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83831

Komentarz składa z 202 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83815

Komentarz składa z 343 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83795

Komentarz składa z 202 słów. Wykup dostęp.

Standard: 80375

Komentarz składa z 224 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83783

Komentarz składa z 91 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83713

Komentarz składa z 254 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83715

Komentarz składa z 368 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83736

Komentarz składa z 718 słów. Wykup dostęp.

Standard: 83695

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.