Cele i motywy rozporządzenia nr 1896/2006 (art. 1)
Rozporządzenie nr 1896/2006 z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Z motywu 9 i art. 1 ust. 1 lit. a) rzeczonego rozporządzenia wynika, że ma ono w szczególności na celu uproszczenie i przyspieszenie procesów sądowych w sprawach transgranicznych dotyczących bezspornych roszczeń pieniężnych oraz ograniczenie ich kosztów poprzez ustanowienie postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty. To uproszczone i przyspieszone postępowanie nie ma charakteru kontradyktoryjnego. Pozwany dowiaduje się bowiem o wydaniu europejskiego nakazu zapłaty dopiero w chwili, gdy zostaje mu on doręczony. Jak wynika z art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 1896/2006, dopiero w tym momencie pozwany zostaje pouczony, że może zapłacić powodowi kwotę wskazaną w nakazie bądź wnieść sprzeciw do sądu wydania (wyrok z dnia 13 czerwca 2013 r., Goldbet Sportwetten, C-144/12).
Artykuł 16 ust. 1 rozporządzenia precyzuje w tej kwestii, że pozwany może wnieść sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty do sądu wydania. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu sprzeciw musi zostać wysłany w terminie 30 dni od doręczenia nakazu pozwanemu.
Jak wskazuje art. 17 rozporządzenia nr 1896/2006 w świetle motywu 24 tego rozporządzenia, wnosząc sprzeciw w wyznaczonym terminie, pozwany może doprowadzić do zakończenia postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty i spowodować automatyczne wszczęcie europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń określonego w rozporządzeniu (WE) nr 861/2007 lub właściwego krajowego postępowania cywilnego, chyba że powód wyraźnie zażądał w takim przypadku zakończenia postępowania.
Możliwość wniesienia sprzeciwu ma również na celu „zrekompensowanie” faktu, że system ustanowiony przez rozporządzenie nr 1896/2006 nie przewiduje udziału tego pozwanego w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, umożliwiając mu zakwestionowanie roszczenia po doręczeniu mu nakazu zapłaty (wyrok z dnia 13 czerwca 2013 r., Goldbet Sportwetten, C-144/12). Ten etap postępowania jest zatem niezbędny dla zagwarantowania poszanowania prawa do obrony ustanowionego w art. 47 akapit drugi Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
Postępowanie w sprawie sprzeciwu uzupełnia prawo pozwanego do złożenia wniosku o ponowne zbadanie europejskiego nakazu zapłaty po upływie terminu na wniesienie sprzeciwu. Ponowne zbadanie europejskiego nakazu zapłaty może jednak mieć miejsce – jak wskazuje sam tytuł art. 20 rzeczonego rozporządzenia – jedynie w „wyjątkowych przypadkach” (wyrok z dnia 22 października 2015 r., Thomas Cook Belgium, C-245/14.
Wyrok TSUE z dnia 15 września 2022 r., C-18/21
Standard: 83298 (pełna treść orzeczenia)
Z motywów 8 i 10 oraz z art. 26 rozporządzenia nr 1896/2006 wynika, że rozporządzeniem tym ustanowiono postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, stanowiące dla powoda środek o charakterze dodatkowym i fakultatywnym, które jednakowoż ani nie zastępuje, ani nie harmonizuje dotychczasowych mechanizmów dochodzenia roszczeń bezspornych przewidzianych w prawie krajowym. Rozporządzenie nr 1896/2006 ustanawia bowiem jednolity instrument dochodzenia roszczeń, gwarantujący równe zasady traktowania wierzycieli i dłużników w całej Unii, i przewiduje, że do wszelkich kwestii proceduralnych nieuregulowanych wyraźnie w tym rozporządzeniu zastosowanie znajduje prawo procesowe państw członkowskich.
Wyrok TSUE z dnia 10 marca 2016 r., C-94/14
Standard: 83288 (pełna treść orzeczenia)