Pojęcie „opóźnienia w płatnościach” (art. 2 pkt 4 D. 2011/7)

Pojęcie „opóźnienia w płatnościach”, które leży u źródła prawa wierzyciela do otrzymania od dłużnika nie tylko odsetek, lecz również minimalnej stałej kwoty 40 EUR na podstawie art. 6 ust. 1 dyrektywy 2011/7, zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 4 wskazanej dyrektywy jako wszelkie płatności, które nie zostały dokonane w umownym lub ustawowym terminie. Ponieważ dyrektywa ta obejmuje, zgodnie z jej art. 1 ust. 2, „wszystki[e] płatności, które stanowią wynagrodzenie w transakcjach handlowych”, pojęcie „opóźnienia w płatnościach” ma zastosowanie do każdej transakcji handlowej rozpatrywanej indywidualnie [wyroki: z dnia 20 października 2022 r., BFF Finance Iberia, C-585/20; z dnia 1 grudnia 2022 r., X (Dostawy produktów medycznych), C-419/21).

Wyrok TSUE z dnia 11 lipca 2024 r., C-279/23

Standard: 82981 (pełna treść orzeczenia)