Cofnięcia kasacji (art. 531 § 3 k.p.k.)

W razie cofnięcia przyjętej już kasacji, Sąd Najwyższy pozostawia ją bez rozpoznania (art. 531 § 3 k.p.k. w zw. z art. 531 § 1 k.p.k.). Niemniej jednak w kwestii cofnięcia tego nadzwyczajnego środka zaskarżenia, odpowiednie zastosowanie znajdzie m.in. art. 432 k.p.k. (vide art. 518 k.p.k.), który przewiduje w tym zakresie wyjątki uniemożliwiające podjęcie takiej decyzji. Zgodnie z tym przepisem, przeszkodą do pozostawienia cofniętego środka odwoławczego bez rozpoznania jest wystąpienie jednej z przyczyn wymienionych w art. 439 k.p.k. lub art. 440 k.p.k. Regulacja ta jest wyrazem dążenia ustawodawcy do wyrugowania z obrotu prawnego orzeczeń dotkniętych wadami oczywistymi, o fundamentalnym charakterze. Ponieważ w postępowaniu kasacyjnym Sąd Najwyższy nie bada z urzędu istnienia podstawy z art. 440 k.p.k. (art. 536 k.p.k.), to w razie cofnięcia kasacji przeszkodą do uznania takiego oświadczenia procesowego za skuteczne jest wyłącznie stwierdzenie wystąpienia przyczyny wymienionej w art. 439 k.p.k. Tak więc oświadczenie o cofnięciu kasacji nie zwalnia Sądu Najwyższego od obowiązku zbadania jej w zakresie zmierzającym do ewentualnego ujawnienia bezwzględnych przyczyn odwoławczych

Postanowienie SN z dnia 3 listopada 2022 r., V KK 660/21

Standard: 82732 (pełna treść orzeczenia)