Jednostronne prawo wyłącznego prawa do interpretowania warunków umowy pkt 1 lit. m załącznika do dyrektywy 93/13

Art. 3 ust. 3 dyrektywy 93/13 w związku z pkt 1 lit. m) załącznika do tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie dotyczy on warunku umownego, który upoważnia przedsiębiorcę do dokonania oceny jednostronnie, czy świadczenie, którego obowiązek spełnienia spoczywa na konsumencie, zostało wykonane zgodnie z umową.

Punkt 1 lit. m) załącznika do dyrektywy 93/13 dotyczy warunków, których celem lub skutkiem jest przyznanie przedsiębiorcy prawa do ustalenia, czy dostarczona rzecz lub świadczona usługa jest zgodna z postanowieniami umowy, czy też przyznanie mu wyłącznego prawa do dokonania wykładni jakiegokolwiek postanowienia umownego.

Zważywszy na okoliczność, że co do zasady to przedsiębiorca działa w charakterze sprzedawcy lub usługodawcy, przepis ten należy uznać za odnoszący się do warunków, które umożliwiają przedsiębiorcy, w przypadku skargi lub zakwestionowania przez konsumenta świadczonej usługi lub dostarczonej rzeczy, jednostronne dokonanie oceny tego, czy jego własne świadczenie jest zgodne z umową.

Pkt 1 lit. m) załącznika do dyrektywy 93/13 nie odnosi się do zobowiązań konsumenta wynikających z umowy, lecz jedynie do obowiązków przedsiębiorcy. Tym samym przepis ten nie dotyczy postanowień, które upoważniają przedsiębiorcę do jednostronnej oceny tego, czy świadczenie konsumenta, polegające na spłacie długu i uiszczeniu opłat z tym związanych, zostało wykonane zgodnie z umową.

Wyrok TSUE z dnia 19 września 2019 r., C-34/18

Standard: 82502 (pełna treść orzeczenia)