Nietrzeźwość w kontekście przyczynienia się do powstania szkody w wypadku komunikacyjnym

Dla stwierdzenia przyczynienia się nie wystarczy stwierdzenie naruszenia reguły ostrożności, ale należy wykazać, że to zachowanie w realiach badanej sprawy miało wpływ na zaistniałe zdarzenie.

Z ustaleń faktycznych dokonanych przez sąd I instancji wynika, że zachowanie pokrzywdzonych nie miało takiego znaczenia. Gdyby oskarżony nie znajdował się w stanie odurzenia byłby w stanie odpowiednio zareagować na fakt poruszania się pokrzywdzonych niewłaściwą stroną drogi. Sąd stwierdził również, że nawet gdyby pokrzywdzeni poruszali się właściwą stroną drogi mogłoby dojść do wypadku z uwagi na stan, w jakim oskarżony prowadził pojazd. 

Postanowienie SN z dnia 18 sierpnia 2022 r., III KK 355/22

Standard: 77181 (pełna treść orzeczenia)

Stan nietrzeźwości poszkodowanego uzasadnia zastosowanie art. 362 k.c., gdy zostanie ustalone, że miał on wpływ na zaistnienie wypadku.

Okoliczność, iż poszkodowany był w stanie nietrzeźwym w chwili wypadku, w wyniku, którego poniósł śmierć, nie stanowi samo przez się podstawy do przyjęcia, że przyczynił się do zaistnienia tego wypadku. Zastosowanie art. 362 k.c. wchodzi w grę w takim przypadku, gdy zostanie ustalone, że nietrzeźwość miała wpływ na zaistnienie wypadku (por. wyrok SN z dnia 27 listopada 1974 r., II CR 674/74).

Wyrok SN z dnia 7 lutego 2019 r., II CSK 1/18

Standard: 44619 (pełna treść orzeczenia)

Przyczynienie się poszkodowanego w 50% może być odnoszone do sytuacji, gdy wiedział on o tym, że sprawca wypadku prowadził pojazd mechaniczny pod wpływem alkoholu. Należy w związku z tym podkreślić, że Sąd Najwyższy wskazał w wyroku z dnia 2 grudnia 1985 r., IV CR 412/85, że osoba, która decyduje się na jazdę samochodem z kierowcą będącym w stanie po spożyciu napoju alkoholowego przyczynia się do odniesionej szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego, gdy stan nietrzeźwości kierowcy pozostaje w związku z tym wypadkiem. Spożycie napoju alkoholowego przed jazdą z takim kierowcą uważać należy za znaczne przyczynienie się do powstania szkody (art. 362 k.c.). W wyroku z dnia 6 czerwca 1997 r., II CKN 213/97 Sąd Najwyższy przyjął, że osoba, która decyduje się na jazdę samochodem z kierowcą będącym w stanie po spożyciu alkoholu, przyczynia się do odniesionej szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego, gdy stan nietrzeźwości kierowcy pozostaje w związku z tym wypadkiem, oraz ocenił stopień przyczynienia się na 25%. Według wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 1985 r., IV CR 398/85, współudział poszkodowanego w spożywaniu alkoholu z kierowcą i następnie podjęcie decyzji jazdy z nietrzeźwym kierowcą pojazdu mechanicznego, który z powodu swego stanu doprowadził do wypadku i poniesienia szkody przez poszkodowanego (jego bliskich) będzie z reguły uzasadniać przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody (art. 362 k.c.).

Wyrok SN z dnia 16 marca 2018 r., IV CSK 114/17

Standard: 62224 (pełna treść orzeczenia)