Przelew wierzytelności w kontekście abuzywnych postanowień umowy
Przelew w umowie o kredyt Przelew (art. 509 k.c.) Nieuczciwe warunki umowy zawarte z konsumentem w orzeczniczej praktyce
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich w związku z zasadą skuteczności należy interpretować w ten sposób, że: sąd krajowy nie ma obowiązku badania z urzędu potencjalnie nieuczciwego charakteru warunku zamieszczonego w umowie przewozu zawartej między pasażerem lotniczym a przewoźnikiem lotniczym, zakazującego cesji praw przysługujących temu pasażerowi wobec tego przewoźnika, w sytuacji gdy sąd ten rozpoznaje powództwo o odszkodowanie wytoczone przeciwko temu przewoźnikowi przez spółkę handlową będącą cesjonariuszem roszczenia owego pasażera o odszkodowanie, o ile spółka ta ma lub miała rzeczywistą możliwość powołania się przed tym sądem na potencjalnie nieuczciwy charakter wspomnianego warunku umownego.
Wyrok TSUE z dnia 11 kwietnia 2024 r., C-173/23
Standard: 82858 (pełna treść orzeczenia)
Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG należy interpretować w ten sposób, że: dyrektywa ta nie ma zastosowania do warunku umowy o kredyt zawartej z konsumentem odzwierciedlającego bezwzględnie obowiązujący przepis prawa krajowego, który przyznaje przedsiębiorcy prawo do cesji wierzytelności wywodzonych z takiej umowy o kredyt bez zgody zainteresowanego konsumenta.
Postanowienie TSUE z dnia 8 listopada 2023 r., C-177/23
Standard: 82172 (pełna treść orzeczenia)