Określenie w art. 7 rozp. 1215/2012 jurysdykcji międzynarodowej oraz właściwości miejscowej sądu
Jurysdykcja szczególna ze względu na podstawę roszczenia (art. 7 rozp. nr 1215/2012)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Brzmienie przepisów art. 7 rozporządzenia nr 1215/2012 ma na celu wyznaczenie konkretnego „miejsca” w danym państwie członkowskim, w tym znaczeniu, że wspomniane przepisy określają zarówno jurysdykcję międzynarodową, jak i właściwość miejscową. Wyroki te dotyczą w szczególności art. 7 pkt 1 lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia nr 1215/2012, równoważnego z art. 5 pkt 1 lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia nr 44/2001 (zob. podobnie wyrok z dnia 3 maja 2007 r., Color Drack, C‑386/05), art. 7 pkt 1 lit. b) tiret drugie rozporządzenia nr 1215/2012 (zob. podobnie wyrok z dnia 15 czerwca 2017 r., Kareda, C‑249/16, a także art. 7 pkt 2 tego ostatniego rozporządzenia (zob. podobnie wyrok z dnia 15 lipca 2021 r., Volvo i in., C‑30/20).
Wyrok TSUE z dnia 30 czerwca 2022 r., C-652/20
Standard: 82014 (pełna treść orzeczenia)
Z samego brzmienia art. 7 pkt 2 rozporządzenia nr 1215/2012 wynika, że przepis ten przyznaje bezpośrednio i natychmiastowo zarówno jurysdykcję międzynarodową, jak i właściwość miejscową sądowi, w którego obszarze właściwości wystąpiła szkoda.
Oznacza to, że państwa członkowskie nie mogą stosować innych łączników jurysdykcyjnych aniżeli te wynikające z art. 7 pkt 2. Należy jednakże sprecyzować, że wytyczenie granic obszaru właściwości, w którym znajduje się miejsce, w którym urzeczywistniła się szkoda w rozumieniu analizowanego przepisu, należy, co do zasady, do kompetencji w zakresie organizacji systemu sądownictwa państwa członkowskiego, do którego sąd ów należy.
Art. 7 pkt 2 rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że na rynku, na który wywierały wpływ praktyki antykonkurencyjne mające znamiona zmowy dotyczącej określenia i podwyżki cen towarów, sądem – mającym jurysdykcję międzynarodową oraz właściwość miejscową do rozpoznania w oparciu o łącznik miejsca urzeczywistnienia się szkody powództwa o naprawienie szkody spowodowanej przez owe praktyki sprzeczne z art. 101 TFUE – jest sąd, w którego obszarze właściwości przedsiębiorstwo uznające się za poszkodowane kupiło towary, na które porozumienie to wywarło wpływ, względnie – w przypadku zakupu towarów przez owo przedsiębiorstwo w wielu miejscach – sąd, w obszarze właściwości którego znajduje się siedziba owego przedsiębiorstwa.
Wyrok TSUE z dnia 15 lipca 2021 r., C-30/20
Standard: 82015 (pełna treść orzeczenia)