Agresywne zachowanie wobec matki dziecka skierowane bezpośrednio przeciwko samemu dziecku

Nadużywanie władzy rodzicielskiej zachodzi bowiem także wówczas, gdy postępowanie rodzica obiektywnie wywiera destrukcyjny wpływ na proces wychowania i rozwoju psychicznego dziecka, choćby nie było to związane z subiektywnym, negatywnym nastawieniem rodzica wobec dziecka.

Agresywne zachowanie, stan nietrzeźwości, grożenie matce, zakłócanie spokoju domowego przez uczestnika, manifestowane w obecności dziecka, nie pozostają poza sferą oddziaływania na nie, i to oddziaływania bezpośredniego. Postępowanie to jest skierowane przeciwko dziecku.

Z poczynionych ustaleń wynika, że uczestnik nie narzuca sobie jakichkolwiek ograniczeń w związku z obecnością dziecka, co oznacza, iż nie poczuwa się w żadnej mierze do troski o jego uczucia i świadomie naraża je na nieuniknione, negatywne przeżycia. Wszystko to stwarza stan poważnego zagrożenia dla prawidłowego rozwoju dziecka.

Przy uwzględnieniu poważnych negatywnych dla dziecka konsekwencji postępowania ojca, wypełnia ono, według kryteriów obiektywnych, znamiona nadużywania władzy rodzicielskiej w rozumieniu art. 111 § 1 k.r.o.

Postanowienie SN z dnia 7 września 2000 r., I CKN 931/00

Standard: 81901 (pełna treść orzeczenia)