Jurysdykcja w sprawach udzielenia licencji na prawa własności intelektualnej

Umowa, w ramach której właściciel prawa własności intelektualnej przyznaje odpłatnie drugiej stronie umowy uprawnienie do korzystania z tego prawa, nie stanowi umowy o świadczeniu usług

W celu ustalenia na podstawie art. 5 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 44/2001 [art. 7 pkt 1 lit. a rozp. 1215/2012] sądu właściwego do rozpatrzenia roszczenia o uiszczenie opłaty licencyjnej należnej na mocy umowy, w ramach której właściciel prawa własności intelektualnej przyznaje odpłatnie drugiej stronie umowy uprawnienie do korzystania z tego prawa, należy nadal odwoływać się do zasad wynikających z orzecznictwa Trybunału w przedmiocie art. 5 pkt 1 konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, zmienionej konwencją z dnia 26 maja 1989 w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej.

Pojęcie usług oznacza co najmniej, że strona, która je świadczy, wykonuje odpłatnie określoną czynność.

Umowa, w ramach której właściciel prawa własności intelektualnej przyznaje odpłatnie drugiej stronie umowy uprawnienie do korzystania z tego prawa, nie implikuje takiej czynności. Za pomocą takiej umowy, właściciel przyznanego uprawnienia zobowiązuje się względem drugiej strony jedynie do tego, że nie będzie sprzeciwiać się korzystaniu przez nią z tego prawa. Tak jak zauważył rzecznik generalny w pkt 58 swojej opinii, właściciel prawa własności intelektualnej nie świadczy żadnej usługi, przyznając uprawnienie do korzystania z tego prawa, i zobowiązuje się jedynie do tego, że pozwoli drugiej stronie na swobodne korzystanie z tego prawa. W tym względzie jest bez znaczenia, czy druga strona umowy jest zobowiązana czy też nie do korzystania z przyznanego prawa własności intelektualnej.

Wyrok TSUE z dnia 23 kwietnia 2009 r., C-533/07

Standard: 81775 (pełna treść orzeczenia)