Jurysdykcja w połączonych sprawach przeciwko temu samemu pozwanemu obejmujących roszczenia z umowy i o prawa rzeczowe na nieruchomości (art. 8 pkt 4 rozp. nr 1215/2012)

Artykuł 24 pkt 1 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że powództwo „w sprawach, których przedmiotem są prawa rzeczowe na nieruchomościach” w rozumieniu tego przepisu stanowi powództwo mające na celu wykreślenie z księgi wieczystej hipoteki obciążającej nieruchomość, natomiast nie wchodzi w zakres tego pojęcia powództwo o stwierdzenie nieważności umowy kredytu i aktu notarialnego dotyczącego ustanowienia hipoteki dla zabezpieczenia wierzytelności powstałej z tej umowy.

Zważywszy na wyłączną jurysdykcję sądu państwa członkowskiego położenia nieruchomości do celów wykreślenia wpisu hipoteki z księgi wieczystej, sąd ten ma również jurysdykcję niewyłączną, opartą na powiązaniu zgodnie z art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 1215/2012, do rozpoznania żądań stwierdzenia nieważności umowy kredytu i aktu notarialnego dotyczącego ustanowienia tej hipoteki w zakresie, w jakim żądania te są skierowane przeciwko temu samemu pozwanemu i mogą zostać połączone, jak wynika z informacji zawartych w aktach przekazanych do dyspozycji Trybunału.

Wyrok TSUE z dnia 14 lutego 2019 r., C-630/17

Standard: 81365 (pełna treść orzeczenia)

Przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że powództwo o stwierdzenie nieważności umowy darowizny nieruchomości ze względu na brak zdolności do czynności prawnych darczyńcy nie jest objęte określoną w art. 24 pkt 1 tego rozporządzenia jurysdykcją wyłączną sądu państwa członkowskiego, w którym nieruchomość jest położona, lecz jurysdykcją szczególną określoną w art. 7 pkt 1 lit. a) wspomnianego rozporządzenia.

Powództwo o wykreślenie z księgi wieczystej wzmianek dotyczących prawa własności obdarowanego jest objęte jurysdykcją wyłączną określoną w art. 24 pkt 1 tego rozporządzenia. Takie żądanie – mające na celu ochronę prerogatyw wywodzonych z prawa rzeczowego – jest objęte jurysdykcją wyłączną sądu państwa członkowskiego, w którym nieruchomość jest położona. Mając na względzie tę jurysdykcję wyłączną sądu państwa członkowskiego, w którym nieruchomość jest położona, w zakresie żądania wykreślenia z księgi wieczystej prawa własności obdarowanej, sąd ten ma ponadto jurysdykcję opartą na powiązaniu spraw, zgodnie z art. 8 ust. 4 rozporządzenia nr 1215/2012, aby rozpatrzyć żądanie stwierdzenia nieważności umowy darowizny nieruchomości, ponieważ te dwa żądania są skierowane przeciwko temu samemu pozwanemu i mogą być rozpoznane łącznie.

Wyrok TSUE z dnia 16 listopada 2016 r., C-417/15

Standard: 81358 (pełna treść orzeczenia)