Warunki formalne europejskiego postępowania nakazowego
Warunki formalne europejskiego postępowania nakazowego (art. 7 i art. 11 ust. 1 lit. a) rozp. nr 1896/2006)
W celu zapewnienia szybkości i jednolitości postępowania składany jest pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty przy użyciu formularza A zawartego w załączniku I do rozporządzenia nr 1896/2006, zgodnie z art. 7 tego rozporządzenia, którego ust. 2 wymienia elementy, które muszą być zawarte w tym pozwie. W szczególności art. 7 ust. 2 lit. d) rozporządzenia nr 1896/2006 przewiduje, że pozew o wydanie nakazu zapłaty musi zawierać uzasadnienie roszczenia, w tym opis okoliczności wskazanych jako podstawa roszczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, żądanych odsetek, a także opis dowodów powoływanych na poparcie roszczenia.
Wyrok TSUE z dnia 19 grudnia 2019 r., C-453/18
Standard: 82903 (pełna treść orzeczenia)
Intencją ETS w wyroku z dnia 13 grudnia 2012 r. C-215/11 było wskazanie, że nie jest możliwe wymaganie składania jakichkolwiek załączników oraz wymaganie spełnienia przez pozew różnych warunków nie wskazanych w rozporządzeniu, gdyż mogłoby to doprowadzić do naruszenia podstawowych celów rozporządzenia, jakimi są przyśpieszenie, uproszczenie prowadzenia postępowań transgranicznych. Należy unikać wprowadzania w różnych państwach członkowskich rozbieżnych wymogów w odniesieniu do pozwu. / A. S. glosa do wyroku TS z dnia 13.12.2012 r. C-215/11 Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty/.
Stosownie do wymogu pkt 16 motywów poprzedzających rozporządzenie właściwość sądu sąd winien badać w oparciu o informacje podane w formularzu. Brak jest wymogu dołączania do pozwu dowodów, wymagane jest tylko wskazanie ich opisu.
W świetle art. 11 ust. 1 pkt c rozporządzenia w razie uznania, że odpowiedź nie nadeszła w terminie wyznaczonym przez Sąd zgodnie z art. 9 ust. 2 w/w rozporządzenia , to Sąd winien odrzucić pozew posługując się przy tym formularzem D. Stąd skoro Sąd uznał, że pozew nie spełnia wymogów z art. 7 w/w rozporządzenia i umożliwił uzupełnienie lub poprawienie pozwu, w razie braku odpowiedzi w terminie brak byłoby podstaw do zastosowania prawa krajowego i zwrotu pozwu, który to pozew także należało odrzucić.
Postanowienie SO w Rzeszowie z dnia 6 marca 2014 r., VI Gz 41/14
Standard: 83267 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 81273