Odmowa wykonania orzeczenia, któremu nadano zaświadczenie europejskiego tytułu egzekucyjnego
Zaświadczenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego (art. 795[1] k.p.c.)
Art. 21 ust. 2. rozporządzenia (WE) nr 805/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 21 kwietnia 2004r. w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych (Dz. Urz. UE L z 2004r. nr 143, s. 15 z późn. zm.; zwanego dalej rozporządzeniem) stanowi, iż w żadnych okolicznościach orzeczenie lub nadanie mu zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego nie mogą być przedmiotem merytorycznej kontroli w państwie członkowskim wykonania.
Sąd polski, jako sąd wykonania nie jest zatem władny badać, czy zaświadczenie europejskiego tytułu egzekucyjnego zostało nadane prawidłowo, lecz rozporządzenie to winien stosować dla rozstrzygnięcia sporu wynikłego na kanwie wykonania tegoż orzeczenia.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia: na wniosek dłużnika, sąd właściwy w Państwie Członkowskim wykonania odmawia wykonania, jeżeli orzeczenie, któremu nadano zaświadczenie europejskiego tytułu egzekucyjnego, nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym w jakimkolwiek Państwie Członkowskim bądź w państwie trzecim, pod warunkiem, że:
a) wcześniejsze orzeczenie zostało wydane w odniesieniu do tego samego przedmiotu sporu i dotyczyło tych samych stron; i
b) wcześniejsze orzeczenie zostało wydane w Państwie Członkowskim wykonania lub spełnia warunki konieczne dla jego uznania w Państwie Członkowskim wykonania; i
c) niemożność pogodzenia orzeczeń nie była i nie mogła być podniesiona w formie zarzutu w postępowaniu sądowym w państwie członkowskim wydania.
Aby sprzeczność orzeczenia, któremu nadano zaświadczenie europejskiego tytułu egzekucyjnego z wcześniejszym orzeczeniem uzasadniała odmowę egzekucji (wykonania) wymienione warunki muszą być spełnione kumulatywnie.
Inne zaś środki służące zwalczeniu tytułu wykonawczego w państwie wykonania nie zostały przewidziane ani w prawie unijnym, ani w polskim porządku prawnym.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 21 września 2015 r., I ACa 269/15
Standard: 80722 (pełna treść orzeczenia)