Interpretacja rozbieżności pomiędzy różnymi wersjami językowymi tekstu prawa Unii
Wykładnia prounijna; wykładnia prawa unijnego
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sformułowania użytego w jednej z wersji językowych przepisu prawa Unii nie można traktować jako jedynej podstawy jego wykładni lub przyznawać mu w tym zakresie pierwszeństwa względem pozostałych wersji językowych. Konieczność jednolitego stosowania i, co za tym idzie, jednolitej wykładni aktu Unii wyklucza bowiem jego rozpatrywanie w jednej, w oderwaniu od innych, wersji językowej, wymaga zaś interpretowania go z uwzględnieniem ogólnej systematyki i celu uregulowania, którego przepis ten stanowi część (wyrok z dnia 10 grudnia 2020 r., Personal Exchange International, C‑774/19)
Wyrok TSUE z dnia 30 czerwca 2022 r., C-652/20
Standard: 82008 (pełna treść orzeczenia)
Użytego w jednej z wersji językowych przepisu prawa Unii nie można traktować jako jedynej podstawy jego wykładni lub przyznawać mu w tym zakresie pierwszeństwa względem innych wersji językowych. Przepisy prawa Unii należy bowiem interpretować i stosować w sposób jednolity w świetle wersji sporządzonych we wszystkich językach urzędowych Unii. W przypadku wystąpienia rozbieżności między różnymi wersjami językowymi tekstu aktu prawnego Unii dany przepis należy interpretować z uwzględnieniem ogólnej systematyki i celu uregulowania, którego stanowi część (wyrok z dnia 9 lipca 2020 r., Banca Transilvania, C-81/19).
Wyrok TSUE z dnia 21 grudnia 2021 r., C-243/20
Standard: 82140 (pełna treść orzeczenia)