Potrącenie, które nie zostało uzgodnione w drodze umowy stron (art. 17 Rzym I)

Zgodnie z art. 17 Rozporządzenia Rzym I, potrącenie, które nie zostało uzgodnione w drodze umowy stron, podlega prawu właściwemu dla wierzytelności, z której dokonywane jest potrącenie. Zatem w przypadku potrącenia jednostronnego Rozporządzenie zawiera szczególną regulację prawa właściwego, nawiązującą do statutu wierzytelności tzw. strony pasywnej, tj. do statutu wierzytelności, w stosunku do której ma nastąpić potrącenie. Skoro zatem wierzytelność, z którą ewentualne potrącenie miało zostać dokonane jest wierzytelnością z umowy o świadczenie usług (z umowy z dnia 1 stycznia 2010r. o świadczenie usług logistycznych dotyczących (...)) oraz w sytuacji, gdy strony nie dokonały wyboru prawa dla tej umowy, a art. 4 ust. 1 lit. b Rozporządzenia R. I stanowi, że umowa o świadczenie usług podlega prawu państwa, w którym usługodawca ma miejsce zwykłego pobytu, a usługodawcą jest powód mający siedzibę w Polsce (w W.), to prawem właściwym dla oceny ewentualnego potrącenia na podstawie pisma pozwanego z dnia 29 grudnia 2010r. jest prawo polskie.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2016 r., VI ACa 261/15

Standard: 80334 (pełna treść orzeczenia)