Zastosowanie rozporządzenia Nr 593/2008 do umów zawartych od dnia 17 grudnia 2009 r. (art. 28 Rzym I)

Przepisy rozporządzenia Rzym I mają zatem zastosowanie wyłącznie do umów zawartych od dnia 17 grudnia 2009 r., a nie do przyszłych skutków umów zawartych przed tą datą.

Na mocy art. 28 tego rozporządzenia jego przepisy podlegają stosowaniu wyłącznie do stosunków umownych wynikających z obopólnego porozumienia umawiających się stron, które zostało uzewnętrznione począwszy od dnia 17 grudnia 2009 r. Prawodawca Unii wykluczył bowiem bezpośrednie stosowanie owego rozporządzenia, co powodowałoby objęcie jego zakresem przyszłych skutków umów zawartych przed tym dniem (wyrok z dnia 18 października 2016 r., Nikiforidis, C-135/15).

Z orzecznictwa wynika, że stosowanie rozporządzenia Rzym I zależy od daty zawarcia danej umowy (zob. podobnie wyrok z dnia 25 marca 2021 r., Obala i lučice, C-307/19).

Wyrok TSUE z dnia 14 września 2023 r., C-632/21

Standard: 80253 (pełna treść orzeczenia)

Artykuł 28 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) należy interpretować w ten sposób, że umowny stosunek pracy powstały przed dniem 17 grudnia 2009 r. jest objęty zakresem stosowania tego rozporządzenia, tylko jeśli wskutek obopólnego porozumienia umawiających się stron, które zostało uzewnętrznione począwszy od tego dnia, stosunek ten uległ zmianie o takiej doniosłości, iż należy uznać, że we wspomnianym dniu lub po wspomnianym dniu została zawarta nowa umowa o pracę, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.

Wyrok TSUE z dnia 18 października 2016 r., C-135/15

Standard: 80262 (pełna treść orzeczenia)