Prawo właściwe według najściślejszego związku, jeżeli nie można ustalić prawa właściwego (art. 4 ust. 4 Rzym I)

Gdy dana umowa nie spełnia warunków określonych w art. 6 ust. 1 lit. a) lub b) rozporządzenia Rzym I, art. 6 ust. 3 tego rozporządzenia uściśla, że prawo właściwe dla tej umowy ustala się zgodnie z art. 3 i 4 wspomnianego rozporządzenia, w którym to przypadku sąd, przed którym wytoczono powództwo, może w szczególności ustalić to prawo, biorąc pod uwagę państwo, z którym umowa wykazuje najściślejszy związek.

Wynika z tego, że jeżeli umowa konsumencka spełnia te warunki i wobec braku ważnego wyboru przez strony prawa właściwego dla tej umowy, prawo to należy ustalić zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia Rzym I.

Ze względu na szczególny i wyczerpujący charakter zasad ustalania prawa właściwego zawartych w tym art. 6 nie można przyjąć żadnego innego prawa, mimo że to inne prawo, określone w szczególności na podstawie łączników przewidzianych w art. 4 tego rozporządzenia, byłoby korzystniejsze dla konsumenta.

Wyrok TSUE z dnia 14 września 2023 r., C-821/21

Standard: 80250 (pełna treść orzeczenia)