Brzmienie (pisownia) nazwiska w transkrybowanym akcie stanu cywilnego
Transkrypcja zagranicznego aktu stanu cywilnego (art. 104 p.a.s.c.) Statut personalny imienia i nazwiska (art. 15 p.p.m.)
Przy wpisywaniu do polskich ksiąg stanu cywilnego aktu małżeństwa sporządzonego w Niemczech niedopuszczalna jest zmiana brzmienia (pisowni) nazwiska małżonków przyjęta w akcie (art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego, Dz.U. Nr 36, poz. 180 ze zm.).
Niezgodna z prawem ingerencja władzy publicznej w brzmienie (pisownię) nazwiska narusza art. 47 Konstytucji RP oraz (art. 8 ust. 1 e.k.p.c.; zob. decyzję ETPCz z dnia 10 września 1997 r., ETPC 26272/95).
W każdym przypadku transkrypcji aktu stanu cywilnego (małżeństwa) w zakresie wpisu nazwiska należy stosować prawo polskie. Stwierdzenie to nie rozstrzyga jeszcze o brzmieniu (pisowni) nazwiska w akcie stanu cywilnego, powstałego w wyniku transkrypcji aktu małżeństwa, co jest zależne od charakteru prawnego transkrypcji.
Przyjęcie przez wnioskodawczynię nazwiska męża „O(...)cki” jest zgodne zarówno z prawem niemieckim, jak i z prawem polskim. Transkrypcja przedmiotowego aktu małżeństwa nie jest rejestracją zdarzenia zawarcia małżeństwa, lecz odzwierciedleniem zapisów tego aktu w polskiej księdze stanu cywilnego. Transkrypcja powinna odpowiadać treści zagranicznego aktu małżeństwa przy zastosowaniu wymagań przewidzianych przez prawo polskie dla danego rodzaju aktu stanu cywilnego, w przedmiotowym wypadku – aktu małżeństwa oraz języka polskiego (art. 4 pkt. 5 i art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim, Dz.U. Nr 90, poz. 999 ze zm.).
Postanowienie SN z dnia 8 sierpnia 2003 r., V CK 6/02
Standard: 79998 (pełna treść orzeczenia)