Wartość przedmiotu sporu w sprawie ze skargi pauliańskiej

W sprawach o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną (art. 527 i n. k.c.) dla oznaczenia wartości przedmiotu sporu miarodajne są dwie wartości: wartość tego, co na skutek zaskarżonej czynności z majątku dłużnika wyszło lub do niego nie weszło albo wysokość wierzytelności, której nie może skutecznie egzekwować wierzyciel, z zaległymi należnościami ubocznymi za czas poprzedzający wniesienie pozwu, w zależności od tego, która z tych wielkości jest niższa (zob. postanowienia SN: z 7 maja 2008 r., II CZ 25/08; z 25 września 2013 r., IV CSK 225/13, ‎i z 9 maja 2019 r., IV CSK 493/18).

Postanowienie SN z dnia 13 listopada 2024 r., II CSKP 2074/22

Standard: 84206 (pełna treść orzeczenia)

W przypadku skargi pauliańskiej koniecznym warunkiem skuteczności wyroku jest określenie w jego sentencji wierzytelności, której ochronie ma służyć (por. m.in. uchwała SN z dnia 11 października 1995 r., III CZP 139/95 oraz wyrok SN z dnia 20 lutego 2015 r., V CSK 305/14).

W sprawie o roszczenie przewidziane w art. 527 k.c., dla oznaczenia wartości przedmiotu sporu miarodajne są dwie wartości: albo wartość tego, co na skutek zaskarżonej czynności z majątku dłużnika wyszło lub do niego nie weszło, albo wysokość wierzytelności wraz z zaległymi należnościami ubocznymi za czas poprzedzający wniesienie pozwu, w zależności od tego, która z tych wielkości jest niższa (por. m.in. postanowienia SN z dnia 25 września 2013 r., IV CSK 225/13 i z dnia 7 maja 2008 r., II CZ 25/08).

Problematyki związania sądu granicami żądania nie należy w żadnym wypadku identyfikować z błędnym wskazaniem wartości przedmiotu sporu w sprawach o roszczenia majątkowe niepieniężne, do których należy skarga pauliańska. Okoliczność, że wskazana przez powoda wartość przedmiotu sporu nie odpowiadała wartości wierzytelności nie oznacza zatem, że w świetle pozwu i jego uzasadnienia nie była ona objęta żądaniem.

Postanowienie SN z dnia 9 maja 2019 r., IV CSK 493/18

Standard: 84208 (pełna treść orzeczenia)