Odmowa wstępu albo usunięcie z ośrodka gier albo punktu przyjmowania zakładów wzajemnych (art. 22 ust. 4 u.g.h.)
Przestępstwa i wykroczenia przeciwko organizacji gier hazardowych (art. 107 - 111 k.k.s.)
Według art. 22 ust. 4 u.g.h. „Podmiot, o którym mowa w ust. 1, w celu ochrony interesu uczestników gry lub zakładu wzajemnego i osób trzecich może odmówić wstępu albo usunąć z ośrodka gier albo punktu przyjmowania zakładów wzajemnych osobę, która nie przestrzega postanowień regulaminu gry lub zakładu wzajemnego lub stosuje techniki gry mogące wpłynąć na przypadkowość wyniku gry przez: 1) sporządzanie notatek dotyczących przebiegu gry przy użyciu notesów, elektronicznych urządzeń obliczeniowych, zapisów audio lub wideo; 2) posługiwanie się łącznością telefoniczną, radiową lub podobną w celu sporządzania lub wykorzystania analiz przebiegu gry.”
Czasownik „może” jest wieloznaczny i w odniesieniu do określonego działania może oznaczać zarówno pewność, jak i prawdopodobieństwo spowodowania tym działaniem określonego skutku. Wątpliwości dotyczące językowego sformułowania przepisu rozstrzygnąć należy na podstawie wykładni celowościowej. Rozważany przepis ma na celu zapewnienie, aby wynik gry był przypadkowy. Ponadto podmiot prowadzący ośrodek gier nie może znać procesów intelektualnych graczy, ani zachowań podejmowanych poza ośrodkiem gier, w szczególności polegających na analizowaniu informacji zebranych wcześniej, podczas gry.
Podstawą zastosowania środków wymienionych w art. 22 ust. 4 u.g.h. są zachowania, co do których istnieje prawdopodobieństwo, że mogą wpływać na przypadkowość wyniku gry, nawet jeżeli w danych okolicznościach faktycznych nie ma pewności, że taki efekt może być rzeczywiście osiągnięty.
Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2023 r., II CSKP 1988/22
Standard: 79731 (pełna treść orzeczenia)