Wolność kontraktowa jako dobro osobiste; odmowa zawarcia umowy
Prawo do wolności (art. 31 ust. 1 i 2 Konstytucji i art. 23 k.c.) Zasada swobody umów (art. 353[1] k.c.)
Możliwość wyboru kontrahenta umowy, jako element swobody umów, nie stanowi dobra osobistego – elementu wolności, o której mowa w art. 23 k.c.
Gdyby uznać, że wolność z art. 23 k.c. to także wolność kontraktowa, należałoby konsekwentnie twierdzić, że narusza dobra osobiste odmowa zawarcia konkretnej klauzuli umownej czy też np. stosowanie niedozwolonych postanowień umownych.
Nie wyklucza to – w konkretnych sytuacjach – przyjęcia, że odmowa zawarcia umowy może być kwalifikowana jako działanie dyskryminacyjne a nawet może stanowić naruszenie godności.
Wyrok SN z dnia 23 czerwca 2023 r., II CSKP 1988/22
Standard: 79729 (pełna treść orzeczenia)