Groźba karalna a niekaralne ostrzeżenie

Część komentatorów przyjmuje, że różnica między groźbą karalną a niekaralnym ostrzeżeniem tkwi w tym, że w przypadku groźby karalnej grożący daje do zrozumienia, iż przestępstwo popełni sam albo popełni je inna osoba, na której postępowanie ma on wpływ, zaś w przypadku ostrzeżenia – wpływu takiego już brak ( A. Zoll [w:] Kodeks karny..., t. 2, cz. 1, red. W. Wróbel, A. Zoll, 2017, art. 190, nt 8; wyrok SA w Lublinie z 13.10.2008 r., II AKa 236/08).

Inni z kolei przyjmują, że różnicy należy poszukiwać w znamionach strony podmiotowej, a konkretniej – chęci uchronienia pokrzywdzonego przed niebezpieczeństwem, a nie jego zastraszenia (M. Mozgawa [w:] System prawa karnego, t. 10, Przestępstwa przeciwko dobrom indywidualnym, red. J. Warylewski, Warszawa 2016, s. 435; J. Kosonoga [w:] Kodeks..., red. R.A. Stefański, 2020, art. 190, nb 4; K. Daszkiewicz-Paluszyńska, Groźba w polskim prawie karnym, Warszawa 1958, s. 132; wyrok SN z 18.01.1934 r., I K 927/33; por. K. Nazar-Gutowska, Groźba bezprawna w polskim prawie karnym, Warszawa 2012, s. 144).

Wyrok SA w Pozaniu z dnia 15 września 2022 r., II AKa 87/22

Standard: 79373 (pełna treść orzeczenia)

Informacja o przestępstwie już popełnionym, którego następstwa mają zaistnieć w przyszłości, nie stanowi groźby w rozumieniu art. 190 § 1 k.k.

Wyrok SA w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2022 r., II AKa 239/21

Standard: 79386 (pełna treść orzeczenia)