Opis czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa z art. 300 § 2 k.k.
Udaremnienie wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego (art. 300 § 2 k.k.)
Sąd Najwyższy nie dostrzega też błędu w braku wskazania w opisie czynu wysokości mającej powstać szkody w postaci rozmiaru uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela. Jest to wprawdzie, z uwagi na znamiona przestępstwa z art. 300 § 2 k.k., warunek sine qua non przypisania tego rodzaju występku, który powinien zostać ustalony, co wcale nie oznacza, że kwotowa wysokość takiego uszczuplenia musi znaleźć się w opisie czy to zarzucanego, czy też przypisanego czynu (zob. postanowienie SN z dnia 1 grudnia 2015 r., V KK 351/15).
Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2024 r., III KK 193/23
Standard: 79065 (pełna treść orzeczenia)
Ustalenie, że udaremnianie lub uszczuplanie zaspokojenia wierzyciela nastąpiło in concreto w rezultacie rozporządzenia przez oskarżonego tym składnikiem majątku, który był zajęty lub zagrożony zajęciem, należy do istoty przestępstwa z art. 300 § 2 k.k., a stwierdzenie tej okoliczności w opisie czynu jest warunkiem uznania, że sprawca wypełnił swym zachowaniem odnośne znamię ustawowe (postanow. SN z dnia 1 grudnia 2015 r., V KK 351/15).
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 11 grudnia 2017 r., II AKa 351/17
Standard: 79179 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 79066