Tworzenie nowej jednostki gospodarczej w rozumieniu art. 301 § 1 k.k.

Na gruncie art. 301 § 1 pojęcie tworzenia należy rozumieć szeroko. Nie można wymagać, by dłużnik był jedynym założycielem takiej jednostki (przeciwne założenie redukowałoby w praktyce zastosowanie komentowanego przepisu do założenia jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Dłużnik formalnie nie musi być nawet jednym ze współzałożycieli; wystarczy, że jednostka gospodarcza powstała faktycznie z jego inicjatywy, pod jego kierunkiem i w jego interesie, po to, aby umożliwić mu transfer majątku (tj. przeniesienie na nią jego praw majątkowych). Dłużnik, ażeby ukryć jak najlepiej swoją oszukańczą intrygę, często dla formalnego utworzenia jednostki gospodarczej wykorzystuje inne osoby "podstawione" (np. członków rodziny, swoich pracowników lub osoby wynajęte). Sam nie jest ani założycielem, ani współzałożycielem takiej jednostki (Jarosław Majewski [w:] Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna. Red. Andrzej Zoll, komentarz do art. 301 KK, LEX).

Fakt, że to córka oskarżonego jest jedynym założycielem i udziałowcem spółki nie zwalnia oskarżonego od odpowiedzialności. W ocenie Sądu takie działanie dodatkowo świadczy na niekorzyść oskarżonego, który wykorzystując członka swojej rodziny starał się uciec od odpowiedzialności. Co więcej, w rzeczywistości to oskarżony sprawował faktyczną kontrolę nad spółką, pełniąc funkcje jedynego członka zarządu. Fakt posiadania długoletniego doświadczenia w branży ubezpieczeniowej, którym nie dysponowała jego córka, będąca jedynym udziałowcem spółki, wskazuje że to oskarżony ustalał rzeczywiste kierunki działania spółki.

Wyrok SR dla Warszawy - Mokotowa z dnia 20 marca 2018 r., VIII K 109/15

Standard: 79045 (pełna treść orzeczenia)