Strona podmiotowa doprowadzenia do swojej upadłości lub niewyołacalności (art. 301 § 2 i 3 k.k)
Wyprowadzenie majątku do nowoutworzonej jednostki (art. 301 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przestępstwo doprowadzenia do swojej upadłości może byc popełnione zarówno w typie umyślnym (art. 301 § 2 k.k.), jak i nieumyślnym (art. 301 § 3 k.k.).
Aby przypisać oskrażonej zawinione doprowadzenie do upadłości Spółki należałoby najpierw wykazać: po pierwsze, że cena zbycia wierzytelności odbiegała od ich wartości rynkowej; po drugie, że oskarżona miała świadomość, że zbywa wierzytelności ze stratą, tj. poniżej ich wartości rynkowej, czyli w graniach niedopuszczalnego ryzyka gospodarczego; a po trzecie, że strata wynikła ze zbycia wierzytelności poniżej ceny rynkowej była głównym powodem upadłości Spółki.
Wyrok SA w Poznaniu z dnia 8 lipca 2021 r., II AKa 225/19
Standard: 79039 (pełna treść orzeczenia)
Za przypadek uzasadniający karalność ustawodawca uznaje tylko umyślne doprowadzenie do swojej upadłości albo spowodowanie takiego skutku w wyniku świadomej nieudolności prowadzenia działalności gospodarczej, a więc gdy przyczyną tego stanu rzeczy jest zachowanie dłużnika.
W art. 301 § 2 k.k. ujęto umyślną postać doprowadzenia przez dłużnika do swojego bankructwa. Z uwagi na wyższą karygodność tego czynu ustawa nie precyzuje żadnej z możliwych postaci doprowadzenia do tego skutku.
Wyrok SA w Poznaniu z dnia 24 lipca 2017 r., XVI K 104/16
Standard: 79059 (pełna treść orzeczenia)