Kwalifikacja umowy faktoringu na gruncie art. 297 k.k.
Wyłudzenie kredytu (art. 297 k.k.) Umowa faktoringu
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W rozumieniu art. 297 § 1 k.k. umowa faktoringu jest podobnym świadczeniem pieniężnym na określony cel gospodarczy.
Powyższy wniosek nie koliduje z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu z dnia 7 października 2014 r., II AKa 147/14. W wyroku tym stwierdzono, że pojęcie „kredytu”, o którym mowa w powyższym przepisie, należy interpretować zgodnie z z definicją legalną zawartą przede wszystkim w art. 69 ust. 1 prawa bankowego, a tym samym umowy faktoringowe, niezależnie od ich nazwy, czy rodzaju wniosku, na podstawie którego były zawierane, nie mieszczą się w definicji kredytu i z uwagi na powyższe uchylił wyrok sądu pierwszej instancji a sprawę przekazał do ponownego rozpoznania, zlecając zbadanie, czy środki finansowe uzyskane z umowy faktoringu mogą być traktowane jako śwadczenie pieniężne na określony cel gospodarczy, podobne do instrumentów gospodarczych wymienionych w art. 297 § 1 k.k., z wyłączeniem wskazanego tam instrumentu w postaci zamówienia publicznego
Wyrok SA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2023 r., II AKa 341/22
Standard: 78626 (pełna treść orzeczenia)
Umowa faktoringu to w rozumieniu art. 297 § 1 k.k. „podobne świadczenie pieniężne na określony cel gospodarczy” uzyskiwane od banku w sposób wyczerpujący dyspozycję tego przepisu. W tym kontekście fakt, że umowa faktoringu jest odmienna od umowy kredytu pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i nie może podważać ustaleń Sądu. Wystarczy bowiem, by uzyskane od banku świadczenie pieniężne było „podobne” do kredytu, poręczenia, gwarancji, a więc aby był to stosunek zobowiązaniowy, którego przedmiotem jest świadczenie pieniężne udzielone przez bank na określony cel gospodarczy. W sprawie niniejszej warunki powyższe spełnia umowa faktoringu między bankiem.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2016 r., II AKa 102/16
Standard: 78627 (pełna treść orzeczenia)