Bezprawność przestępstwa z art. 296 § 1 k.k. w razie działanie na korzyść podmiotu na rzecz którego sprawa działa

Nie jest niczym nadzwyczajnym sytuacja, iż osoba obowiązana do zajmowania się sprawami majątkowymi lub działalnością gospodarczą innej osoby w określonym zakresie działa z korzyścią dla niej, a w innym zakresie, poprzez nadużycie uprawnień lub niedopełnienie obowiązków, wyrządza jej szkodę. Nieuprawnione i nie znajdujące jakichkolwiek podstaw w przepisach prawa materialnego byłoby jednak uzależnianie odpowiedzialności karnej sprawcy takiego czynu od tego, w jakich relacjach pozostaje wyrządzona szkoda do korzyści z innych transakcji.

Działanie sprawcy – w zakresie dotyczącym określonych transakcji, czy też partii towaru – zgodnie z obowiązkami i uprawnieniami i na korzyść osoby, której interes reprezentuje, nie wyłącza bowiem bezprawności innych, podejmowanych w określonym czasie, działań wyczerpujących znamiona określone w art. 296 § 1 kk. W przeciwnym razie przyjąć należałoby, że bezkarny powinien pozostać sprawca każdego występku z art. 296 § 1 kk, jeśli tylko innymi działaniami wygeneruje dla podmiotu, na rzecz którego działa, choćby minimalny zysk.

Nie ulega wątpliwości, że takiego ograniczenia zakresu odpowiedzialności karnej ustawodawca nie wprowadził, ani też nie sposób doszukać się tego rodzaju interpretacji przepisu art. 296 § 1 kk w orzeczenictwie sądowym.

Wyrok SA w Poznaniu z dnia 28 lutego 2013 r., II AKa 23/13

Standard: 78593 (pełna treść orzeczenia)