Chwila popełnienia przestępstwa z art. 296 k.k.

Zgodnie z art. 6 § 1 k.k. czyn zabroniony z art. 296 § 1 k.k. jest popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, tzn. zrealizował zachowanie polegające na nadużyciu udzielonych mu uprawnień lub niedopełnienia ciążącego na nim obowiązku. O momencie określającym czas popełnienia tego przestępstwa decyduje czas faktycznego zachowania się sprawcy. Jednakże jego specyfika polega na tym, iż w wyjątkowych sytuacjach teoretycznie nie musi wystąpić tożsamość czasu zachowania z czasem naruszenia przez sprawcę określonej kompetencji (np. wtedy, gdy naruszenie uprawnienia związane jest z wielością różnych zachowań rozłożonych w czasie). Należy w związku z tym podkreślić, że faktyczne zachowanie jest karnoprawnie doniosłe tylko wtedy, gdy stanowi naruszenie uprawnienia lub obowiązku. Oznacza to, iż w istocie, omawiany czyn zabroniony jest popełniony w czasie, gdy sprawca nadużył udzielonych mu uprawnień lub nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku.

Moment wystąpienia szkody (karalnego skutku), który zazwyczaj następuje po zrealizowaniu czynności sprawczych, nie decyduje o czasie popełnienia przestępstwa z art. 296 § 1 k.k. Jednakże okoliczność ta nie jest dla omawianej kwestii obojętna. Karalne zachowanie wyznaczające ten czas jest bowiem karnoprawnie relewantne tylko wtedy, gdy stanowi odpowiednią przesłankę dla wystąpienia szkody majątkowej. W tym sensie, wystąpienie szkody po zrealizowaniu czynności sprawczych legitymizuje ich karalny charakter, i tym samym stanowi pewną przesłankę ustalenia czasu popełnienia tego przestępstwa (Kodeks karny. Cz. Szczególna. T. II. Komentarz pod red. Królikowski M. Zawłocki R.).

Wyrok SA w Warszawie z dnia 9 lutego 2022 r., II AKa 248/21

Standard: 78381 (pełna treść orzeczenia)