Oszustwo mniejszej wagi

Biorąc pod uwagę, że oskarżony działał w sposób zaplanowany, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, którą to korzyść osiągnął, w ramach recydywy brak było przesłanek do przyjęcia wypadku mniejszej wagi. Jak wynika z akt sprawy podejmowano próby kontaktu z oskarżonym celem uregulowania przez niego należności, ale nie została ona zapłacona. Oskarżony godził w tak istotne dobro jak mienie, a biorąc pod uwagę uprzednią karalność oskarżanego w sposób stały narusza on w tym zakresie porządek prawny okazując lekceważenia dla tych norm.

W wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2018 r., II AKa 147/17 wskazano, że o przyjęciu wypadku mniejszej wagi decydują przedmiotowe i podmiotowe znamiona czynu. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo, zachowanie się i sposób działania sprawcy, użyte środki, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem, czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego. Dla elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia (niezwykle ważne są z jednej strony odcienie umyślności - premedytacja, dokładność w przygotowywaniu przestępstwa, upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, a z drugiej strony - przypadkowość, wpływ innej osoby, obawa przed skutkami odmowy działania itp.) oraz motywy i cel działania sprawcy.

Wyrok SO Siedlcach z dnia 31 maja 2022 r., II Ka 721/21

Standard: 78216 (pełna treść orzeczenia)

Przy kwalifikacji przestępstwa oskarżonego J. S., jako wypadku mniejszej wagi, sąd odwoławczy wziął pod uwagę okoliczności związane zarówno z czynem, jak i stopniem zawinienia sprawcy. Nie bez znaczenia jest tu wiek oskarżonego, który w chwili popełnienia przestępstwa miał dopiero skończone 17 lat i można domniemywać, że przedmiotowe zachowanie to jeszcze młodzieńczy wybryk powodowany brawurą i zwykłą „głupotą”. Wartość szkody także jest niewielka (przy tzw. „czynach przepołowionych” w grę wchodziłoby jedynie wykroczenie).

Wypadek mniejszej wagi zachodzi wówczas, gdy czyn wyczerpuje znamiona podstawowego typu przestępstwa, ale charakteryzuje się "przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych" (wyrok SN z dnia 9 października 1996 r., V KKN 79/96), zwłaszcza należących do znamion danego typu przestępstwa (wyrok z dnia 4 kwietnia 1997 r., V KKN 6/97; wyrok SN z dnia 14 stycznia 2004 r., V KK 121/03), które sprawiają, że czyn "nie przybiera zwyczajnej postaci, lecz zasługuje na znacznie łagodniejsze potraktowanie" (wyr. SA w Białymstoku z 16.11.2000 r., II AKa 161/00), jest "przestępstwem o mniejszym ładunku społecznej ujemności" (wyr. SA w Lublinie z 8.8.1996 r., II AKa 91/96).

Wyrok SO w w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 20 maja 2022 r., IV Ka 288/22

Standard: 78218 (pełna treść orzeczenia)